Jerzy Czarniecki to postać, która na zawsze wpisała się w historię sportu oraz militariów w Polsce. Urodził się 19 lipca 1904 roku w Kielcach, gdzie zaczął swoją przygodę ze sportem. Był to czas, kiedy młodzi ludzie coraz chętniej angażowali się w różnorodne aktywności fizyczne, a Czarniecki stał się jednym z pionierów tego trendu.
Warto podkreślić, że był on założycielem oraz zawodnikiem klubu sportowego Lechia Kielce, który stał się istotnym punktem na mapie lokalnych rozgrywek. Jego zaangażowanie w działalność sportową miało na celu nie tylko rozwijanie swoich umiejętności, ale także propagowanie ducha rywalizacji i współpracy wśród młodzieży.
Jednakże jego działalność to nie tylko sport. Jerzy Czarniecki związał swoje życie z Wojskiem Polskim jako oficer, co jest dowodem na jego patriotyzm oraz zaangażowanie w sprawy ojczyzny. Jako uczestnik kampanii wrześniowej w 1939 roku, walczył w obronie Polski w trudnych czasach II wojny światowej, co podkreśla jego odwagę i poświęcenie dla kraju.
Tragicznie zmarł 13 grudnia 1939 roku w Brześciu nad Bugiem, ale jego dziedzictwo jako sportowca oraz żołnierza żyje nadal w pamięci lokalnej społeczności oraz w historii Polski.
Życiorys
Rodzina Jerzego Czarnieckiego odegrała znaczącą rolę w jego życiu oraz w historii Kielc. Jego ojciec, Józef, był jednym z założycieli Kieleckiego Towarzystwa Cyklistów oraz pełnił funkcję prezydenta Kielc w czasie I wojny światowej. Siostra, Anna, znana jako pierwsza szybowniczka w mieście, doświadczyła okropności II wojny światowej, będąc więzioną w obozach koncentracyjnych. Brat Zbigniew z kolei był sportowcem i walczył w bitwie o Monte Cassino.
Jerzy Czarniecki uzyskał wykształcenie w Gimnazjum im. Jana Śniadeckiego, gdzie zdał maturę. Już w młodym wieku, bo 20 sierpnia 1920 roku, założył Klub Sportowy Młodzieży Lechia, co stało się ważnym wydarzeniem w lokalnej historii sportowej, gdyż był to pierwszy gimnazjalny klub w Kielcach. W okresie międzywojennym Czarniecki stał się uznawany za jednego z najwszechstronniejszych sportowców w Kielcach, z sukcesami w piłce nożnej, hokeju na lodzie oraz lekkoatletyce. Jako członek drużyny piłkarskiej Lechii osiągał znakomite wyniki, będąc jednym z najlepszych strzelców. Po zakończeniu II wojny światowej w prasie kieleckiej ukazał się cykl artykułów zatytułowany „Czarnieccy herbu Sport”, który opisywał zarówno jego karierę sportową, jak i osiągnięcia jego siostry.
Po ukończeniu edukacji Jerzy Czarniecki wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej, gdzie uzyskał stopień podporucznika. Został przydzielony do 21 Pułku Piechoty w Warszawie, a w 1933 roku awansował na stopień porucznika. Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku wykazał się odwagą, co zaowocowało przyznaniem mu Krzyża Walecznych oraz awansem na kapitana. Na skutek ciężkich ran odniesionych 11 września 1939 roku w bitwie pod Osiekiem, zmarł 13 grudnia w szpitalu wojskowym w Brześciu nad Bugiem, gdzie został pochowany.
Jerzy Czarniecki był żonaty, jednak nie miał dzieci. Jego symboliczny grób znajduje się na Cmentarzu Starym w Kielcach, co stanowi ważne miejsce pamięci o jego życiu i dokonaniach.
Przypisy
- Marek Michniak, Antoni Pawłowski: Świętokrzyski Leksykon Sportowy. Kielce: Słowo Kibica, 2002, s. 38–39.
- Marek Maciągowski: Odkrywamy nieznanego dotychczas bohatera Kielc. To on stał na czele miasta, kiedy przebywał u nas Józef Piłsudski ze swoimi legionistami. echodnia.eu. [dostęp 13.12.2011 r.]
- Teresa Krzyżanowska: Czarnieccy. spotkania-na-wschodzie.pl. [dostęp 13.12.2011 r.]
- a b Marek Michniak, Antoni Pawłowski: Z piłką nożną przez Kielecczyznę. Kielce: Słowo Kibica, 1998, s. 11–12.
- Jerzy Jerzmanowski: W starych Kielcach. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1984, s. 264.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Jan Walter (cichociemny) | Zbigniew Brochwicz-Lewiński | Halina Zygmuntówna | Janusz Kręcikij | Ryszard Wieczorek (generał) | Jerzy Kłossowski | Jerzy Pytlewski | Jan Poborowski | Józef Mikołajczyk | Tomasz Kostuch | Karol Basiński | Eugeniusz Chwalibóg-Piecek | Mariusz Skulimowski | Władysław Karaś | Julian Hendler | Stefan Nowaczek (1896–1940) | Stefan Nowaczek | Mieczysław Brodowski | Ziuta Hartman | Henryk NiteckiOceń: Jerzy Czarniecki