Mieczysław Brodowski, urodzony 24 listopada 1888 roku, to postać historyczna związana z historią Polski na początku XX wieku. Jego życie zakończyło się tragicznie 22 maja 1915 roku, jednak jego działalność wciąż pozostaje istotnym elementem pamięci o czasach walki o niepodległość.
Brodowski był nie tylko żołnierzem, lecz także aktywnym działaczem socjalistycznym i niepodległościowym, który zaangażował się w walkę o wolność ojczyzny. Jego oddanie i poświęcenie dla sprawy narodowej przyniosło mu szacunek wśród współczesnych, a jego dziedzictwo nadal inspiruje kolejne pokolenia.
Warto zauważyć, że jego działalność miała miejsce w trudnych czasach, gdy Polacy dążyli do odzyskania suwerenności po latach zaborów. Mieczysław Brodowski z pewnością pozostanie w historii jako postać, która przyczyniła się do tych szczytnych celów.
Życiorys
Mieczysław Brodowski urodził się 24 listopada 1888 roku w Parchocinie, w powiecie stopnickim, jako syn Edwarda, który był nauczycielem, oraz Ewy z domu Cyrańskiej. Miał jednego brata, Wacława, który był żołnierzem 1. pułku ułanów Legionów Polskich. Wacław, odznaczony Krzyżem Walecznych oraz Krzyżem Niepodległości, został ranny w dniu 23 czerwca 1915 roku, następnie dostał się do niewoli rosyjskiej, w której zmarł.
Mieczysław rozpoczął studia z zakresu medycyny na Uniwersytecie Jagiellońskim. Już od 1911 roku działał w Polskich Drużynach Strzeleckich z siedzibą w Krakowie.
Wraz z wybuchem I wojny światowej i powstaniem oddziałów dowodzonych przez Piłsudskiego, Brodowski wstąpił do Legionów. W październiku 1914 roku objął stanowisko adiutanta II baonu. Już w pierwszej serii nominacji oficerskich został awansowany na podporucznika.
1 stycznia 1915 roku jego awans na porucznika przyczynił się do tego, że wkrótce otrzymał dowództwo 1. kompanii II baonu 5. pułku piechoty. Po pewnym czasie został dowódcą 4. kompanii II baonu, a następnie przeniesiony do 1. pułku piechoty, gdzie ponownie objął dowództwo nad 1. kompanią w III baonie.
22 maja 1915 roku, w czasie walk w rejonie Kozinek, Mieczysław Brodowski zginął podczas bitwy pod Konarami. Został pochowany na cmentarzu w Samotni, gdzie spoczywał m.in. obok Kazimierza Herwina-Piątka, który zginął zaledwie trzy dni wcześniej, niemal w tym samym miejscu. Z dniem 14 grudnia 1938 roku, ciała Polaków spoczywających na cmentarzu przeniesiono na cmentarz legionowy w Górach Pęchowskich.
Ordery i odznaczenia
Mieczysław Brodowski, znany z licznych osiągnięć, został uhonorowany wyjątkowymi odznaczeniami. Wśród nich wyróżnia się:
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari,
- Krzyż Niepodległości pośmiertnie w 1930 roku.
Przypisy
- * Marek Piotrowicz: Pierwsze nominacje oficerskie w 1 Pułku Piechoty Legionów podczas postoju oddziałów Komendanta Piłsudskiego w Jakubowicach - 09.10.1914 r. [dostęp 26.07.2008 r.]. Oleandry nr 14, Kielce, grudzień 2004.
- Marek Lis: By nie zatarł ich czas ... Śladami mogił i cmentarzy wojennych I wojny światowej w powiatach: sandomierskim, opatowskim i staszowskim. Sandomierz: PAIR Myjakpress, 2001.
- "Naddłubniańskie pejzarze", 3/2004 str 8.
- Polak (red.) 1993 r., s. 24.
- Monitor Polski z 1930 r. Nr 300, poz. 423.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stefan Nowaczek | Stefan Nowaczek (1896–1940) | Julian Hendler | Władysław Karaś | Mariusz Skulimowski | Eugeniusz Chwalibóg-Piecek | Karol Basiński | Jerzy Czarniecki | Jan Walter (cichociemny) | Zbigniew Brochwicz-Lewiński | Ziuta Hartman | Henryk Nitecki | Zbigniew Okulicki | Zygmunt Boglewski | Bolesław Korfeld | Eugeniusz Werens | Stanisław Kotorowicz | Franciszek Smurąg | Marian Wojdan | Tomasz KostuchOceń: Mieczysław Brodowski