Ziuta Hartman

---

Życiorys

Ziuta Hartman przyszła na świat w żydowskiej rodzinie w Kielcach, gdzie zamieszkiwała na ulicy Młynarskiej 20 (obecnie Mielczarskiego). W młodości uczęszczała do Żydowskiej Szkoły Powszechnej, a później kontynuowała naukę w Gimnazjum Żydowskim dla Dziewcząt.

Wybuch II wojny światowej pokrzyżował jej plany dotyczące matury. W kwietniu 1941 roku znalazła się w kieleckim getcie. Niestety, zadenuncjowana przez Polaka, ponieważ nie nosiła opaski z gwiazdą Dawida na ramieniu, była zmuszona opuścić Kielce i udać się do Radomia.

Następnie zamieszkała w Warszawie, gdzie na początku 1942 roku, wykorzystując podziemne przejście pod ulicą Leszno, przedostała się do warszawskiego getta. Tam podjęła pracę w jednym z szopów, a także wstąpiła do Żydowskiego Związku Wojskowego. Jako łączniczka miała możliwość wielokrotnego opuszczania getta, co pozwalało jej na przenoszenie broni, żywności oraz korespondencji między różnymi grupami.

W trakcie powstania w warszawskim getcie aktywnie uczestniczyła w walkach, a także pomagała rannym, opiekując się nimi w bunkrze przy ulicy Świętojerskiej. Po zdobyciu bunkra, została przewieziona na Umschlagplatz, a po kilku dniach z deportowano ją do obozu w Poniatowej.

Później trafiła do obozu koncentracyjnego na Majdanku i obozu pracy przymusowej w Skarżysku-Kamiennej, przy fabryce HASAG. W 1944 roku została wysłana na roboty przymusowe do Rzeszy, gdzie znalazła się w podobozie KL Buchenwald w Lipsku. Tam doczekała się wyzwolenia, które miało miejsce na kilka dni przed formalnym zakończeniem wojny.

Po wojnie, w ramach transportu rannych żołnierzy, wróciła do Polski i ponownie osiedliła się w Kielcach. Tam pracowała w Komitecie Żydowskim, ale po czterech miesiącach, wraz z mężem, zdecydowała się na wyjazd z kraju. Ostatecznie w 1952 roku emigrowała do Izraela, gdzie osiedliła się w pobliżu Tel Awiwu.

---

Oceń: Ziuta Hartman

---