Karol Drymmer

Nauka i edukacja

Karol Fryderyk Drymmer, znany również jako Karol Drümmer, był istotną postacią w polskiej botanice oraz edukacji. Urodził się 29 sierpnia 1851 roku w Kielcach, co stanowiło początek jego długiej kariery naukowej i pedagogicznej.

Jego życie zakończyło się 2 sierpnia 1937 roku w Warszawie, gdzie pozostawił po sobie znaczący wkład w rozwój wiedzy o roślinach oraz w kształcenie młodych pokoleń. Warto przyjrzeć się bliżej jego osiągnięciom oraz wpływowi na dziedzinę botaniki w Polsce.

Życiorys

Karol Drymmer przyszedł na świat 29 sierpnia 1851 roku w Kielcach, jako syn Teodora oraz Józefy z Kozłowskich. Swoją edukację rozpoczął w gimnazjum klasycznym w Kielcach, które ukończył w 1872 roku. Następnie kontynuował naukę na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim, gdzie zdobył wiedzę z zakresu nauk przyrodniczych.

W 1880 roku, po zakończeniu studiów, opublikował swoją rozprawę pod tytułem O oddychaniu roślin w tlenku azotu. Oprócz pracy naukowej, Drymmer jako nauczyciel prywatny dzielił się swoją wiedzą, a w latach 1881/82 pełnił funkcję wykładowcy geografii w warszawskiej szkole realnej. Niestety, jego kariera w tym miejscu została przerwana przez proces rusyfikacji.

W okresie od 1886 do 1898 roku pracował jako urzędnik w Cukrowni „Walentynów” w Żychlinie k. Kutna, a także jako urzędnik Akcyzy w Sannikach. Później objął stanowisko w Warszawskim Zarządzie Akcyzy. W sezonie letnim Drymmer poświęcał swój czas na badania polskiej flory. W 1896 roku został członkiem korespondentem Polskiego Towarzystwa Ogrodniczego.

Jego losy w czasie I wojny światowej doprowadziły go do deportacji do Orenburga. Po zakończeniu wojny, w 1919 roku, wrócił do Polski, kontynuując pracę w Warszawskiej Izbie Skarbowej, aż do przejścia na emeryturę w 1925 roku. W 1932 roku uhonorowano go tytułem członka honorowego Polskiego Towarzystwa Botanicznego.

Ostatecznie Karol Drymmer znalazł swoje miejsce na wieczność w Powązkach Wojskowych w Warszawie, gdzie spoczywa w kwaterze A12-1-28.

Badania florystyczne

Karol Drymmer był jednym z czołowych badaczy flory Królestwa Polskiego, znanym z aktywności w publikacjach zawierających wyniki jego badań. Jego wkład w rozwój badań botanicznych był niezwykle istotny, szczególnie dla regionów takich jak Kielce, Koło, Sompolno, Puszcza Białowieska, Mazowsze, Wielkopolska oraz Litwa.

W 1897 roku ogłosił kompleksowy spis roślin zawarty w 14 tomach Pamiętnika Fizjograficznego. Dodatkowo, brał czynny udział w projektach wydawniczych wspólnie z A. Rehmanem oraz E. Wołoszczakiem, a ich wspólne dzieło Flora polonica exsiccata (1893–1901) stanowiło istotny wkład w nasze zrozumienie flory polskiej.

W czasopiśmie przyrodników o nazwie Wszechświat publikował również wzmianki o poszczególnych roślinach, co podkreśla jego zaangażowanie w popularyzację wiedzy o florze naszego kraju.

Rodzina

Wiktoria Sroka (1861-1952) była żoną Karola Drymmera. Należała do rodziny Sroków, a jej pobratymcy to Henryk, Antoni oraz Wilhelm. Para doczekała się licznego potomstwa, w skład którego wchodzili:

  • Jadwiga Marianna (1885-1971),
  • Zofia Ludmiła (1887-1973),
  • Anna Zieleniewska (1891-1960),
  • Bogdan Tadeusz (1892-1918),
  • Wiktor Tomir (1896-1975),
  • Karol August (1898-1967).

Wybrane publikacje

Karol Drymmer był znaczącą postacią w dziedzinie botaniky, a jego badania i publikacje miały wpływ na rozwój wiedzy o florze polskiej. Poniżej przedstawiamy zestawienie wybranych jego prac, które ukazały się w różnych publikacjach.

  • Spis roślin w 1884 roku w powiecie kutnowskim, w okolicach Żychlina, Kutna, Krośniewic i Orłowa, „Pamietnik Fizjograficzny”, t. V, 1885, s. 39-66,
  • Spis roślin zebranych w 1880 i 1881 roku w okolicy Hanuszyszek, „Pamietnik Fizjograficzny”, t. V, 1885, s. 127-134,
  • Wycieczka botaniczna w północne okolice augustowskiego, „Wszechświat”, 1887, s. 196-199,
  • Sprawozdanie z wycieczki botanicznej odbytej w nadniemeński okolice powiatu władysławowskiego, maryjampolskiego i wyłkowyskiego, „Pamietnik Fizjograficzny”, t. VII, 1887, Dz. III, s. 60-93,
  • F. Błoński, K. Drymmer i A. Ejsmond, Sprawozdanie z wycieczki botanicznej odbytej do puszczy Białowieskiej w lecie 1887 roku, „Pamietnik Fizjograficzny”, t. VIII, 1888, s. 59-155,
  • F. Błoński, K. Drymmer, Sprawozdanie z wycieczki botanicznej odbytej do puszczy Białowieskiej, Ladzkiej i Świcłockiej w roku 1888, „Pamietnik Fizjograficzny”, t. IX, 1889, s. 55-117,
  • Rośliny najbliższych okolic Kielc, „Pamietnik Fizjograficzny”, t. X, 1890, s. 47-74,
  • Dodatek do spisu roślin powiatu kutnowskiego, mianowicie okolic Żychlina, t. X, 1890, s. 75-82,
  • Dwie nowe dla Królestwa Polskiego rośliny, „Wszechświat”, t. IX, 1890, s. 412,
  • O ilości zwierząt w puszczy Białowieskiej, „Wszechświat”, t. IX, 1890, s. 239-240,
  • Z Hańska do Chełma, „Wszechświat”, t. IX, 1890, s. 561-563,
  • Sprawozdanie z wycieczki botanicznej odbytej do powiatu tureckiego i sieradzkiego w roku 1889 i 1890, „Pamietnik Fizjograficzny”, t. XI, 1891, s. 41-46,
  • Sprawozdanie z wycieczki botanicznej odbytej w okolice Koła i Sompolna w r. 1891 i 1892, „Pamietnik Fizjograficzny”, t. XIII, 1895, s. 35-51,
  • Sprawozdanie z wycieczki botanicznej odbytej do powiatu węgrowskiego wr. 1893 i 1894, „Pamietnik Fizjograficzny”, t. XIV, 1897, s. 3-26,
  • Spis roślin zawartych w XIV-tu tomach „Pamiętnika Fizjograficznego”, Warszawa, 1897, s. 1-152,
  • Korespondencja. Uwagi o florze doliny Ojcowskiej Jelenkina, „Wszechświat”, t. XVI, 1897, s. 718,
  • O święceniu gradu, „Wszechświat”, t. XXI, 1902, s. 62,
  • O miłorzębie, „Wszechświat”, t. XXI, 1902, s. 764.

Te publikacje są istotnymi dowodami na wkład Karola Drymmera w badania nad florą Polski oraz Dokumentują jego szeroką działalność naukową w XIX wieku.

Przypisy

  1. Wiktor Tomir Drymmer: W służbie Polsce. Warszawa: Instytut Historii PAN, 1998.
  2. Nekrologi. „Życie Warszawy”, 13.07.1971 r.
  3. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online] [dostęp 14.11.2019 r.]
  4. Drymmer Karol. encyklopedia.wp.pl. [dostęp 14.11.2011 r.]
  5. B. H.. Ś. P. Karol Drymmer. „Gazeta Polska”, 1937, nr 222.
  6. Nekrologi. „Kurier Warszawski”, 1937, nr 220.
  7. B. Hryniewiecki. Karol Drymmer Wspomnienie pośmiertne. „Acta Societatis Botanicorum Poloniae”, 1937, z. 4.
  8. B. Hryniewiecki. hasło: Karol Drymmer. „Polski Słownik Biograficzny t. 5”, 1939-1946.
  9. a b c d Inskrypcja na grobie Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie, kw. A 12
  10. Metryka urodzenia Karola Drymmera. Księgi metrykalne parafii ewangelicko-augsburskiej, Kielce, 1852 r.
  11. Metryka urodzenia Jadwigi Marianny Drymmer, Księgi metrykalne parafii rzymskokatolickiej, Żychlin, 1886 r.
  12. Metryka urodzenia Zofii Ludmiły Drymmer, Księgi metrykalne parafii rzymskokatolickiej, Żychlin, 1887 r.
  13. Metryka urodzenia Anny Drymmer, Księgi metrykalne parafii rzymskokatolickiej, Żychlin, 1892 r.
  14. Metryka urodzenia Bogdana Tadeusza Drymmera, Księgi metrykalne parafii rzymskokatolickiej, Żychlin, 1894 r.
  15. Metryka urodzenia Wiktora Tomira Drymmera, Księgi metrykalne parafii rzymskokatolickiej, Żychlin, 1896 r.
  16. Metryka urodzenia Karola Augusta Drymmera, Księgi metrykalne parafii rzymskokatolickiej, Żychlin, 1898 r.
  17. W dyskusji podano informację tej treści: Bogdan Drymmer syn Karola zmarł w Dyneburgu w 1918 roku, w wieku 28 lat – artykuł wspomnieniowy w 1 i 2 nr "Harcerz na Syberii" z 1919 roku, w Archiwum Hufca ZHP Katowice Zgłosił: Eugeniusz Loska, informacja ta pokrywa się z przekazami rodzinnymi, ale jest trudna do zweryfikowania.
  18. St. S. (zapewne Stanisław Sedlaczek, Harcerstwo na krańcach Europy i Azji, "Harcmistrz" 1920, nr 1-2.)

Oceń: Karol Drymmer

★★★★★
Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:13