Czesław Bieżanko

---

Życiorys

W okresie od 1915 do 1920 roku Czesław Bieżanko zdobywał wykształcenie na Uniwersytecie Warszawskim oraz Uniwersytecie Jagiellońskim. Następnie, w latach 1920–1923, kształcił się na Uniwersytecie Poznańskim. Po zakończeniu edukacji, swoją karierę zawodową rozpoczął jako nauczyciel chemii w I Gimnazjum Męskim Magistratu m.st. Warszawy.

W 1930 roku Czesław postanowił przenieść się do Brazylii. Szybko zyskał uznanie w środowisku akademickim, zdobywając tytuł docenta w 1933 na Uniwersytecie Prańskim w Kurytybie. Trzy lata później objął stanowisko profesora w Wyższej Szkole Rolniczej w Pelotas, gdzie kontynuował swoją pracę naukową. Od roku 1946 pełnił funkcję profesora chemii i fizyki w Wyższej Szkole Agronomicznej w tym samym mieście.

Czesław Bieżanko odegrał istotną rolę w badaniach entomologicznych, ustanawiając główną klasyfikację motyli, co przyczyniło się do nazwania dwóch rodzin i jedenastu gatunków motyli jego imieniem. Jego osiągnięcia w tej dziedzinie uczyniły go autorem wielu publikacji naukowych z zakresu entomologii.

Był aktywnym członkiem Polskiego Związku Entomologów, a także Południowo-Brazylijskiej Akademii Nauk oraz Nowojorskiej Akademii Nauk. W 1963 roku został uhonorowany przez brazylijski rząd prestiżowym Orderem Krzyża Południa, szczególnie za swoje działania w zakresie uprawy soi w stanie Rio Grande do Sul. Zaledwie trzy lata później wyróżniono go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Uczelnie, które doceniły jego wkład w naukę, nadały mu tytuł Doctor Honoris Causa, w tym Uniwersytety w Montevideo i Pelotas, a także Akademia Rolnicza w Lublinie, która wyróżniła go tym tytułem w 1974 roku.

Czesław był synem Romana Eugeniusza Bieżanko (1848–1917) oraz Zofii z Borzęckich. Jego ojciec brał udział w powstaniu 1863 roku, podczas którego został ranny w bitwie pod Małogoszczem.

---

Oceń: Czesław Bieżanko

---