Stefan Krzyszkowski

Kultura i sztuka

Stefan Krzyszkowski, urodzony 30 sierpnia 1842 roku w Kielcach, to postać o niezwykłym dorobku. Jego życie zakończyło się 17 grudnia 1896 roku w Łodzi, gdzie zrealizował wiele ze swoich artystycznych i edukacyjnych pasji.

Był polskim kompozytorem, który z powodzeniem zajmował się nie tylko tworzeniem muzyki, ale także nauką muzyki, co świadczy o jego wieloletnim zaangażowaniu w edukację artystyczną. Jako publicysta i krytyk muzyczny, Krzyszkowski wpływał na życie muzyczne swojego czasu, analizując i komentując nietuzinkowe dzieła oraz wydarzenia.

Biogram

Stefan Krzyszkowski był synem rejenta kieleckiego Ludwika i Lucyny Dunin-Borkowskiej. Początkowo kształcił się w gimnazjum w Piotrkowie Trybunalskim. Następnie podjął studia w Szkole Głównej w Warszawie, gdzie równocześnie rozwijał swoje umiejętności muzyczne pod okiem Adama Münchheimera.

Po zakończeniu nauki w Warszawie, Krzyszkowski uczęszczał do konserwatorium w Paryżu. Po powrocie do Polski objął stanowisko dyrygenta Opery Poznańskiej. W 1884 roku przeniósł się do Łodzi, gdzie realizował się jako nauczyciel muzyki, kompozytor oraz sprawozdawca muzyczny dla „Dziennika Łódzkiego”, pełniąc także funkcje krytyka muzycznego.

Krzyszkowski był aktywny w środowisku muzycznym, zarówno jako założyciel „Lutni” łódzkiej, jak i jako wytrawny sprawozdawca muzyczny. Jego działalność w tym zakresie cieszyła się dużym uznaniem. W 1890 roku zdiagnozowano u niego chorobę płuc, ale mimo trudności, kontynuował swoje zaangażowanie w życie kulturalne Łodzi.

W 1892 roku, jego wysiłki zaowocowały powołaniem do życia Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia” w Łodzi. W życiu osobistym, Krzyszkowski ożenił się z Barbarą, z którą miał jedynego syna, Adama.

Przypisy

  1. „Rozwój (gazeta)” 1905 nr 12 s. 4
  2. Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa 1981

Oceń: Stefan Krzyszkowski

★★★★★
Średnia ocena:4.67 Liczba ocen:6