Wiesław Jażdżyński

Kultura i sztuka

Wiesław Stefan Jażdżyński, urodzony 9 września 1920 roku w Kielcach, to znany polski prozaik. Jego życie zakończyło się 26 lipca 1998 roku w Łodzi, gdzie pozostawił po sobie bogaty dorobek literacki.

Jażdżyński jest tak zwanym głosem pokolenia, którego twórczość odzwierciedlała zmiany społeczne i kulturowe w Polsce XX wieku. Jego pisarstwo, pełne emocji i refleksji, przyczynia się do zrozumienia nie tylko osobistych doświadczeń autora, ale także szerszych zjawisk historycznych i społecznych.

Życiorys

Wiesław Jażdżyński był synem Stefana Jażdżyńskiego. Swoją edukację rozpoczął w Gimnazjum i Liceum im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, a następnie ukończył studia z zakresu socjologii na Uniwersytecie Łódzkim.

W zawirowaniach drugiej wojny światowej, w latach 1943–1945, angażował się w tajne nauczanie. Swoją twórczość literacką zainaugurował w 1944 roku, debiutując jako poeta na łamach konspiracyjnej prasy. Po zakończeniu wojny, w latach 1945–1954, sprawował stanowisko redaktora w tygodniku „Wieś”. Jego działalność w Partii, wstąpił do PZPR w 1968 roku, podkreślała jego zaangażowanie w życie kulturalne i społeczne kraju.

W latach 1970–1974 pełnił zaszczytną funkcję dyrektora oraz redaktora naczelnego Wydawnictwa Łódzkiego. Jako redaktor Łódzkiej Rozgłośni Polskiego Radia w latach 1974–1977, a następnie zastępca kierownika rozgłośni w latach 1978–1984, przyczynił się do rozwoju mediów regionalnych.

Jego głównym dziełem jest Reportaż z pustego pola, wydany w 1965 roku, który przywrócił pamięć o obozie dla polskich dzieci w Łodzi. Jego wkład w kulturę i edukację został doceniony wieloma odznaczeniami, w tym Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 30-lecia oraz 40-lecia Polski Ludowej, Medalem „Za zasługi dla obronności kraju” oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Otrzymał również odznakę Zasłużony Działacz Kultury.

Twórczość

Wiesław Jażdżyński jest twórcą, którego dorobek literacki zasługuje na szczegółowe omówienie. Poniżej przedstawiamy listę jego najważniejszych dzieł, które odzwierciedlają różnorodność jego twórczości oraz wnikliwość podejmowanych tematów.

  • Dyplom,
  • Nauczyciele na wsi,
  • W powiatowej Polsce,
  • Okolice starszego kolegi,
  • Umarli nie składają zeznań,
  • Nie ma powrotu,
  • Reportaż z pustego pola (1965; o obozie przy ul. Przemysłowej w Łodzi),
  • Świętokrzyski polonez,
  • Między prawdą a chlebem,
  • Sprawa,
  • Pomnik bez cokołu,
  • W ostatniej godzinie,
  • Czuwajcie w letnie noce,
  • Ściśle tajne,
  • Pojednanie,
  • Koniec sezonu,
  • Między brzegami,
  • Daleko od prawdy,
  • Gdy pęka nić,
  • Ogrody naszych matek,
  • Prawdy ze świata kłamstw,
  • „Adara” nie odpowiada,
  • Pokolenia czas pochłonie,
  • Kolonia wszystkich świętych.

Każda z tych pozycji wprowadza czytelnika w świat refleksji nad rzeczywistością oraz odzwierciedla różnorodne aspekty życia społecznego i politycznego w Polsce.

Przypisy

  1. „Mały Oświęcim”. Obóz dla polskich dzieci w Łodzi, Interia 01.12.2014 r.
  2. Adam Massalski, Jerzy Szczepański, Słownik biograficzny zasłużonych nauczycieli i wychowanków. I Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, Kielce 2010 r., s. 89.
  3. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989 r., str. 462.
  4. a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984 r., s. 342. ISBN 83-223-2073-6.

Oceń: Wiesław Jażdżyński

★★★★★
Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:13