Krystyna Skuszanka

---

Życiorys

Na przełomie lat 1945–1946 Krystyna Skuszanka była częścią Studia Starego Teatru w Krakowie, co stanowiło początek jej bogatej kariery teatralnej. W 1949 roku ukończyła studia z filologii polskiej na Uniwersytecie Poznańskim. Dzieło jej edukacji zamknęło uzyskanie dyplomu reżyserskiego na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie w 1952 roku.

Skuszanka zadebiutowała jako reżyser, wystawiając dramat „Sztorm” Władimira Billa-Białocerkowskiego w Państwowym Teatrze Ziemi Opolskiej. Następnie objęła funkcję kierownika artystycznego tej placówki. Przełomowym momentem było objęcie w 1955 roku posady dyrektora i kierownika artystycznego w Nowej Hucie w Teatrze Ludowym, którą prowadziła z mężem, Jerzym Krasowskim, do 1963 roku.

Później, razem z mężem, przeniosła się do Teatru Polskiego w Warszawie. Lata 1965–1971 to okres, w którym przewodziła Teatrowi Polskiemu we Wrocławiu, po czym wróciła do Krakowa, aby w 1972 roku stanąć na czele Teatru im. J. Słowackiego. Jej działalność edukacyjna obejmowała także pracę wykładowcy w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, a w roku 1979 uhonorowano ją tytułem profesora nadzwyczajnego.

Lata 1983–1990 to czas współpracy z Teatrem Narodowym w Warszawie, gdzie Skuszanka pełniła funkcje kierownika artystycznego i reżysera. Warto również wspomnieć o jej działalności międzynarodowej, którą prowadziła ze skandynawskimi teatrami, zwłaszcza w Oslo, Bergen i Stavanger.

Krystyna Skuszanka zostawiła po sobie wiele wybitnych inscenizacji, wśród których znalazły się zarówno klasyczne dzieła, jak „Balladyna” J. Słowackiego w 1956 roku, „Burza” W. Szekspira w 1959 roku, „Dziady” A. Mickiewicza w 1962 roku, jak i współczesne, takie jak „Akropolis” S. Wyspiańskiego w 1978 roku. W jej reżyserskim dorobku znajdują się również produkcje Teatru Telewizji, w tym „Sprawiedliwość w Kioto” Władysława Orłowskiego w 1963 roku i „Czarowna noc” S. Mrożka w 1967 roku.

Ostatnie dni spędziła, współpracując artystycznie i pedagogicznie, zanim jej życie dobiegło końca. Została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, co stanowi uhonorowanie jej ogromnej zasługi dla polskiej kultury teatralnej.

Nagrody i odznaczenia

W 1953 roku Krystyna Skuszanka otrzymała nagrodę państwową III stopnia, a pięć lat później, w 1958, zdobyła nagrodę Krytyki Teatralnej. W 1962 roku za swoje osiągnięcia honorowana była także nagrodą resortową. W 1972 roku osiągnęła kolejny sukces, stając się laureatką Nagrody miasta Wrocławia. Z kolei w 1977 roku została uhonorowana Nagrodą Miasta Krakowa.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Order Sztandaru Pracy II klasy,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Medal 40-lecia Polski Ludowej.

---

Oceń: Krystyna Skuszanka

---