Kościół św. Karola Boromeusza w Kielcach

---

Historia

Świątynia, znana jako kościół św. Karola Boromeusza, została wzniesiona w latach 1624–1628 dzięki fundacji Marcina Szyszkowskiego, biskupa krakowskiego. Jego motywacją była wdzięczność za to, że Kielce ominęła epidemia zarazy, która w 1622 roku szalała w Polsce. Biskup Szyszkowski, pochodzący z Mediolanu, sprowadził do Kielc relikwie św. Karola Boromeusza. Zostały one tymczasowo umieszczone w miejscowej katedrze. W dniu 4 listopada 1628 roku, podczas uroczystej procesji, przetransportowano te relikwie do nowo wybudowanego kościoła na Karczówce. Pierwszym proboszczem tego miejsca został ks. Jan Czapigius, który pełnił również funkcję wicekustosza kieleckiej kolegiaty.

Rok później, w 1629 roku, zapadła decyzja o wprowadzeniu bernardynów do Karczówki. W wyniku tego postanowienia, znacznie rozszerzono zabudowania oraz dokonano przebudowy pomieszczeń plebanii, aby mogły one pełnić funkcje klasztorne. Proces budowy zakończono w 1631 roku, kiedy to bernardyni osiedlili się na Karczówce. Wówczas zaczęły odbywać się tam liczne odpusty, które przyciągały licznych wiernych z Kielc oraz okolicznych miejscowości.

W I połowie XVIII wieku do dobudowanych zabudowań zyskały one nowe elementy, a szczególnie od strony wschodniej. Obiekt został ogrodzony murem, wzmocnionym basztami w narożnikach, a w centralnej części znajdowała się brama, która pełniła funkcję wejścia do kompleksu.

Rok 1864 przyniósł zmianę w postaci likwidacji klasztoru bernardynów przez władze carskie. Po I wojnie światowej, w roku 1918, przekazano opustoszałe budynki siostrom sercankom, które zorganizowały w nich Drukarnię św. Józefa. W 1922 roku, kościół stał się filią parafii katedralnej, zaś w 1939 roku uzyskał status samodzielnego kościoła parafialnego. W 1957 roku kościół został przejęty przez kapłanów ze Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, znanych jako pallotyni.

Wyposażenie

Wnętrze kościoła św. Karola Boromeusza w Kielcach wyróżnia wczesnobarokowy ołtarz główny, który został stworzony z marmuru chęcińskiego. Na tym pięknym ołtarzu znajdują się obrazy przedstawiające świętych: św. Karola Boromeusza oraz św. Kazimierza.

Warto zwrócić uwagę, że pozostałe elementy wyposażenia wnętrza są przykładem stylu rokokowego, co dodaje całemu wnętrzu wyjątkowego charakteru.

Architektura

Świątynia ta jest jednonawowym obiektem, wzniesionym z użyciem elementarnych brył geometrycznych. Całość kreuje harmonijną kompozycję architektoniczną, która przyciąga uwagę.

W jej wnętrzu znajduje się wieża, która zakończona jest barokowym hełmem oraz sygnaturką. Cała konstrukcja wieży pokryta jest spatynowaną blachą miedzianą, co dodaje jej elegancji oraz charakterystycznego wyglądu.

Zabytkowy zespół

Kościół na Karczówce, znany również jako świątynia pw. św. Karola Boromeusza, stanowi integralną część zespołu klasztornego bernardynów. Jest to miejsce o bogatej historii, które zostało wpisane do rejestru zabytków nieruchomych pod numerem A.403/1-4 w dniu 23 czerwca 1967 roku.

W skład zabytkowego zespołu wchodzą:

• kościół pw. św. Karola Boromeusza,
• klasztor, którego budowa miała miejsce w latach 1629–1631, z późniejszymi przebudowami w XIX wieku,
• zabudowania gospodarcze, pochodzące z pierwszej połowy XVIII wieku,
• ogrodzenie z basztami, które można datować na XVII–XVIII wiek,
• teren niezabudowany, usytuowany na stoku góry, wpisany do rejestru pod numerem A-1189 z dnia 25 sierpnia 1997 roku.

---

Oceń: Kościół św. Karola Boromeusza w Kielcach

---