Władysław Strzębalski

---

Życiorys

Władysław Strzębalski był wykwalifikowanym buchalterem, który zainwestował swoje umiejętności w rozwój kariery zawodowej. Po ukończeniu czteroklasowego gimnazjum w Kielcach, około 1914 roku podjął decyzję o przeprowadzce do Radomia.

W Radomiu rozpoczął pracę jako administrator w browarze J. Zabiełły, co stanowiło istotny krok w jego życiu zawodowym. Udało mu się zbudować stabilną pozycję w branży, jednak jego życie osobiste również było ważnym elementem jego historii.

Zmarł 10 października 1961 roku w Radomiu, osiągając wiek 72 lat. W trakcie swojego życia był żonaty z Ireną z d. Gosławska, z którą doczekał się dwóch córek. Jego córki, Wiesława (ur. w 1916 r.) oraz Danuta, zmarły bezpotomnie, co wprowadziło smutek do rodziny.

Po jego śmierci, Władysław Strzębalski został pochowany na Cmentarzu Rzymskokatolickim w Radomiu, zlokalizowanym przy ulicy Bolesława Limanowskiego 72. Jego grób znajduje się w kwaterze 28a/14/3, numer 21516.

Działalność polityczna

W 1907 roku Władysław Strzębalski dołączył do Narodowego Związku Robotniczego w Kielcach, co było jego pierwszym krokiem w stronę działalności politycznej. W latach 1916–1918 pełnił funkcję prezesa tego Związku w Radomiu, a także był sekretarzem Narodowego Klubu Robotniczego, co świadczy o jego zaangażowaniu w sprawy pracownicze i społeczne.

W roku 1919 Strzębalski został wybrany na posła na Sejm Ustawodawczy (1919–1922) z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego – Zjednoczenie Niezawisłych Ludowców. W parlamencie działał w komisjach zajmujących się odbudową kraju oraz opieką społeczną. Jego aktywność nie ograniczała się jedynie do Sejmu; uczestniczył także w pracach Klubu NZR, a później NPR, co umożliwiło mu jeszcze szerszą współpracę z innymi politykami tamtych czasów.

Od 1920 roku aktywnie działał w Narodowej Partii Robotniczej, a w 1922 roku był kandydatem tej partii w Radomiu do Sejmu I kadencji. Około 1923 roku postanowił opuścić szeregi NPR i przystąpił do lokalnej organizacji Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji, co pokazuje jego dynamiczne podejście do zmieniającej się rzeczywistości politycznej.

W 1928 roku zorganizował w Radomiu prosanacyjną komórkę NPR-Lewica, która jednak nie przetrwała długo; w połowie lat 30. doszło do rozłamu, co prowadziło do jej ostatecznego zniknięcia. Po tym wydarzeniu Strzębalski kontynuował swoje zaangażowanie w politykę, działając w Bezpartyjnym Bloku Współpracy z Rządem.

W 1932 roku jego zasługi zostały docenione, kiedy to został odznaczony Medalem Niepodległości, co podkreśla jego wkład w rozwój kraju w trudnych czasach międzywojennych.

---

Oceń: Władysław Strzębalski

---