Jerzy Stanisław Karpacz, urodzony 20 sierpnia 1946 roku w Kielcach, jest postacią, która zaznaczyła swoją obecność w historii Polski jako znaczący funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej. W trakcie swojego życia zawodowego pełnił różne kluczowe role, w tym stanowisko ostatniego szefa Służby Bezpieczeństwa PRL.
Dodatkowo, Karpacz zasiadał w Sejmie, reprezentując X kadencję, co czyni go istotnym uczestnikiem politycznego krajobrazu tego okresu w Polsce. Jego działalność w milicji oraz w Służbie Bezpieczeństwa wpłynęła na kształtowanie się instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo w czasach PRL.
Życiorys
„W 1973 roku Jerzy Karpacz zakończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1985 roku uzyskał tytuł doktora nauk prawnych, co stanowiło istotny krok w jego karierze akademickiej. Od 1988 roku pracował jako docent w Akademii Spraw Wewnętrznych, co było naturalnym rozszerzeniem jego doświadczenia w dziedzinie prawa.
Karierę zawodową rozpoczął w 1968 roku w Komendzie Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Kielcach, gdzie zdobywał pierwsze doświadczenia w organach ścigania. W 1974 roku przeniósł się służbowo do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Warszawie, gdzie pozostał aż do lipca 1990 roku. Jako zastępca dyrektora Biura Śledczego MSW oraz zastępca szefa Służby Bezpieczeństwa, która podlegała generałowi Henrykowi Dankowskiemu, pełnił kluczowe role w strukturach bezpieczeństwa kraju.
W okresie od 3 listopada 1989 do 11 maja 1990 roku był ostatnim szefem Służby Bezpieczeństwa, co wiązało się z nadzwyczajnymi okolicznościami politycznymi, jakie miały miejsce w Polsce. W trakcie swojej służby w Milicji Obywatelskiej osiągnął stopień pułkownika, co świadczyło o jego wiodącej pozycji w instytucji.
Jerzy Karpacz angażował się również w działalność prawniczą, będąc członkiem Związku Prawników Polskich oraz wiceprezesem zarządu stołecznego tego stowarzyszenia. W 1989 roku wziął udział w wyborach, zostając poslą na Sejm kontraktowy z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w okręgu skarżyskim. W parlamencie pracował w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Ustawodawczej, a pod koniec kadencji był członkiem Parlamentarnego Klubu Lewicy Demokratycznej.
Po zakończeniu kadencji w Sejmie postanowił wycofać się z polityki, skupiając się na karierze radcy prawnego, gdzie mógł wykorzystać swoją bogatą wiedzę oraz doświadczenie zdobyte przez lata pracy w ramach organów ścigania i instytucji państwowych.
Odznaczenia
Jerzy Karpacz posiada wiele znaczących odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i wkładzie w różne dziedziny życia społecznego oraz kulturalnego. Poniżej przedstawiamy listę jego nagród i wyróżnień:
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1984 roku,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 1979 roku,
- Złoty Krzyż Zasługi, nadany w 1983 roku,
- Brązowy Krzyż Zasługi, przyznany w 1978 roku,
- Medal 40-lecia Polski Ludowej,
Przypisy
- a b Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 05.10.2013 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Wojciech Lubawski | Bogusław Ciesielski | Władysław Strzębalski | Maciej Ziętara | Joanna Grzela | Jerzy Bajdor | Czesław Sobierajski | Alfred Domagalski | Bohdan Jastrzębski | Rafał Nowak (polityk) | Andrzej Czernecki | Marcin Porzucek | Stanisław Radosz | Antonina Grygowa | Kamil Suchański | Kazimiera Grunertówna | Adam Cyrański | Jerzy Śmigielski | Wanda Ostaszewska | Ryszard SzunkeOceń: Jerzy Karpacz