Kazimiera Grunertówna


Kazimiera Grunertówna, urodzona 21 marca 1871 roku w Kielcach, to wybitna postać w historii polskiej niepodległości. Zmarła 5 kwietnia 1944 roku w swoim rodzinnym mieście, pozostawiając po sobie znaczący ślad w dziejach regionu.

Jako działaczka niepodległościowa, Grunertówna aktywnie angażowała się w ruchy mające na celu odzyskanie suwerenności Polski. Jej wkład w ten proces był niezwykle istotny, a jej działania zyskały uznanie wśród współczesnych jej współpracowników.

Oprócz działalności politycznej, była również nauczycielką, co podkreśla jej zaangażowanie w edukację oraz kształcenie młodego pokolenia. Pracowała także jako księgowa w kieleckim oddziale Banku Łódzkiego, gdzie jej umiejętności finansowe przyczyniły się do rozwoju lokalnej gospodarki.

Grunertówna zasiadała w Senacie III kadencji Senatu II RP, co daje świadectwo jej znaczenia na arenie politycznej w okresie międzywojennym. Jej życie i działalność są przykładem determinacji oraz odwagi w dążeniu do wolności i niezależności kraju.

Życiorys

Była córką Bogumiła i Antoniny z Radzikowskich, a swoją edukację zakończyła zdaniem matury w 1889 roku w kieleckim Gimnazjum Żeńskim. Na początku swojej kariery zawodowej pełniła rolę nauczycielki domowej, z czasem przejawiając coraz większe zainteresowanie działalnością społeczną.

Wzięła czynny udział w Stowarzyszeniu Kursów dla Analfabetów Dorosłych, gdzie prowadziła komplety nauczania początkowego. Organizowała pogadanki oraz odczyty dotyczące takich tematów jak geografia, historia ojczysta, przyroda, higiena oraz religia, szczególnie skierowane do robotników.

W czasie I wojny światowej stała się członkinią Ligi Kobiet, gdzie pracowała w sekcji kolportażu Komendy VI Okręgu Polskiej Organizacji Wojskowej. Wówczas pełniła funkcję sanitariuszki w Legionach Polskich i aktywnie wspierała byłych żołnierzy poprzez działalność Towarzystwa Opieki nad Legionistami Niezaprzysiężonymi. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej angażowała się w werbunek do Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego, a także organizowała pogadanki historyczne w szpitalach wojskowych, pełniąc nocne dyżury w szpitalu zakaźnym.

W tym okresie weszła w skład Obywatelskiego Komitetu Obrony Państwa w Kielcach, a także działała w Komitecie Walki o Górny Śląsk, co dodatkowo podkreśla jej zaangażowanie w walkę o niepodległość.

Po wojnie podjęła pracę jako księgowa w kieleckim oddziale Banku Łódzkiego. Następnie, aż do osiągnięcia emerytury, pracowała jako sekretarz sądowy w Sądzie Okręgowym w Kielcach.

W 1930 roku została wybrana do Senatu III kadencji, co odzwierciedliło jej znaczącą rolę w polityce lokalnej. W okresie okupacji niemieckiej była zaangażowana w działalność Armii Krajowej, pracując w Wydziale Łączności Konspiracyjnej Komendy Armii Krajowej Okręgu Radom-Kielce „Jodła”. W jej mieszkaniu mieściła się kancelaria Okręgu, co dodatkowo podkreśla jej aktywność w tym trudnym czasie.

Ordery i odznaczenia

Kazimiera Grunertówna zdobyła wiele prestiżowych nagród i odznaczeń, które podkreślają jej zasługi i poświęcenie w służbie narodowej.

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 10 grudnia 1931,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany 27 listopada 1929,
  • Krzyż Walecznych, za służbę w Polskiej Organizacji Wojskowej w byłym zaborze austriackim oraz w czasie okupacji austriackiej.

Przypisy

  1. M.P. z 1931 r. nr 287, poz. 381 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości.
  2. M.P. z 1929 r. nr 276, poz. 638 „za zasługi na polu niepodległościowem i społecznem”.
  3. Dz. Pers. MSWojsk., Nr 35 z 26.09.1922 r., s. 735.

Oceń: Kazimiera Grunertówna

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:13