Krzysztof Janik

---

Życiorys

W 1971 roku Krzysztof Janik zakończył swoje studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Następnie w 1974 roku zrealizował studia podyplomowe na Akademii Ekonomicznej w Krakowie, a w 1976 roku obronił doktorat na Wydziale Nauk Politycznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jego praca doktorska dotyczyła Związku Młodzieży Wiejskiej w województwie krakowskim. W latach 1975-1981 był zatrudniony jako asystent, a potem adiunkt na wspomnianym wydziale.

Od 1965 do 1976 roku był aktywnym członkiem Związku Młodzieży Wiejskiej, w którym w latach 1971-1975 piastował funkcję sekretarza Zarządu Wojewódzkiego ZMW w Krakowie. W okresie od 1976 do 1986 roku zajął się pracą w Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej, a w latach 1981-1986 należał do Zarządu Głównego, pełniąc rolę sekretarza oraz zastępcy przewodniczącego. Krzysztof Janik był również członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej aż do jej rozwiązania. W 1986 roku wszedł w skład kierownictwa KC PZPR jako etatowy kierownik zespołu inteligencji.

W styczniu 1990 roku był jednym z założycieli Socjaldemokracji RP. W latach 1997-1999 pełnił funkcję sekretarza generalnego tej partii, a w 1999 roku przystąpił do Sojuszu Lewicy Demokratycznej, w którym do 2002 roku również objął stanowisko sekretarza generalnego. W lutym 2002 roku został wybrany na wiceprzewodniczącego SLD. Krzysztof Janik uzyskał mandat poselski z ramienia SLD w latach 1993, 1997 i 2001, reprezentując wyjątkowo okręg tarnowski w 2001 roku. W czasie Sejmu II kadencji był zastępcą przewodniczącego Komisji Sprawiedliwości, a w III kadencji przewodniczącą Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej.

W okresie 1996-1997 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP, gdzie zajmował się samorządowym aspektem działań. Ponadto kierował kampanią samorządową SLD podczas wyborów w 1998 roku. 19 października 2001 roku objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych i administracji w rządzie Leszka Millera, jednak 21 stycznia 2004 roku podał się do dymisji. Zaledwie kilka tygodni później, 6 marca, został przewodniczącym SLD, ale w grudniu 2004 roku przegrał wybory na to stanowisko z Józefem Oleksym.

W następnych wyborach parlamentarnych w 2005 i 2007 roku jego kandydatury okazały się bezskuteczne. Po tych nieudanych próbach, w 2005 roku stał się adiunktem w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, a również objął funkcję wicedyrektora Instytutu Bezpieczeństwa Krajowego przy Wyższej Szkole Zarządzania Personelem w Warszawie.

W wrześniu 2015 roku prokurator Prokuratury Apelacyjnej w Katowicach postawił mu zarzuty dotyczące przyjęcia korzyści majątkowych w zamian za obietnice związane z umorzeniem postępowań skarbowych oraz zaległości podatkowych. Były minister zdecydowanie odrzucił te oskarżenia.

---

Oceń: Krzysztof Janik

---