Jan Świercz


Jan Świercz, urodzony 23 sierpnia 1888 roku w Kielcach, a zmarły 28 grudnia 1973 roku, był osobą o niezwykłym wkładzie w rozwój polskiego społeczeństwa.

Znany był jako długoletni działacz niepodległościowy, który poświęcił swoje życie na rzecz walki o wolność i niezależność naszej ojczyzny. Jego działalność sięgała jednak także poza sferę polityczną, ponieważ był także zaangażowany w lokalne sprawy samorządowe oraz działalność społeczną.

Życiorys

Jan Świercz urodził się 23 sierpnia 1888 roku w Kielcach, w rodzinie Pawła, który był pracownikiem kolei, oraz Katarzyny z d. Nawara. Jako starszy brat Wincentego (1896–1915), Jan przyszłość związł ze światem edukacji i pracy. Po zakończeniu nauki w szkołach elementarnych, kontynuował swoją edukację w Szkole Kupiectwa Łódzkiego. W 1909 roku złożył egzamin dojrzałości, co otworzyło mu drzwi do kariery zawodowej.

W latach 1909–1914 Jan Świercz pracował jako buchalter w Towarzystwie Wzajemnego Kredytu z siedzibą w Zgierzu. Jego młodzieńcze życie zmieniło się w styczniu 1915 roku, kiedy to zdecydował się wstąpić do I Brygady Legionów Polskich, pod dowództwem Józefa Piłsudskiego. Niestety, 31 lipca 1915 r. podczas walk w bitwie pod Jastkowcem odniósł poważną ranę. Ze względu na kryzys przysięgowy, w latach 1917-1918 został internowany w Szczypiornie.

Po zakończeniu I wojny światowej, w 1919 roku rozpoczął pracę jako sekretarz szkolny w Państwowym Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Zgierzu. Od grudnia 1919 do września 1939 roku sprawował urząd burmistrza Zgierza. Niestety, w październiku 1939 r. został aresztowany przez Niemców. Po jego uwolnieniu udał się do Krakowa, gdzie znalazł zatrudnienie w mleczarni. Później pracował również w Leżajsku, a następnie w Bochni.

Po wojnie Jan Świercz kontynuował swoją karierę w Spółdzielni Spożywców „Społem” w Krakowie, gdzie pełnił rolę księgowego. Dodatkowo przez wiele lat działał jako ławnik w sądach Krakowa, a także był aktywnym członkiem Komitetu Blokowego, reprezentującego samorząd mieszkańców. Był również zaangażowany w działalność Krakowskiego Towarzystwa Astronomicznego.

W życiu osobistym był mężem Celestyny z d. Kieruczenko (1885–1974), nauczycielki języka polskiego, i ojcem trzech córek: Jadwigi (1919–1998), Anny oraz Zofii. Jan Świercz zmarł 28 grudnia 1973 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze Ł-zach-po prawej Seidlera.

Ordery i odznaczenia

Jan Świercz był niezwykłym człowiekiem, który otrzymał liczne odznaczenia za swoją służbę oraz wkład w życie społeczne. Jego osiągnięcia uwidaczniają się w postaci różnych odznak i medalów, które odzwierciedlają jego zaangażowanie i poświęcenie.

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7265, przyznany 17 maja 1922,
  • Krzyż Niepodległości, otrzymany 24 maja 1932,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 10 listopada 1928,
  • Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 10 maja 1937,
  • Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla Miasta Krakowa”, uhonorowana w 1972 roku.

Przypisy

  1. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 02.07.2022 r.]
  2. a b c d e f g h i Żołnierze Niepodległości : Świercz Jan. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 23.01.2022 r.]
  3. M.P. z 1937 r. nr 105, poz. 152 „za zasługi w służbie samorządowej i na polu pracy społecznej”.
  4. M.P. z 1932 r. nr 121, poz. 152 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  5. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 631 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej i społecznej”.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 04.01.1923 r., s. 7.

Oceń: Jan Świercz

Średnia ocena:4.54 Liczba ocen:24