Wanda Ostaszewska

---

Życiorys

Wanda Ostaszewska przyszła na świat 16 grudnia 1909 roku w Kielcach, jako córka Stefana Boruckiego i Rozalii z domu Matler. Jej ojciec był inżynierem, chemikiem i matematykiem, który w latach 1909-1911 zbudował jeden z pierwszych udanych modeli lotniczych na polskich ziemiach.

Po ukończeniu Żeńskiego Gimnazjum im. Królowej Jadwigi w Toruniu, Wanda podjęła dwuletni kurs kreślarski. Jej kariera zawodowa rozpoczęła się w Pomorskiej Elektrowni Krajowej „Gródek”, w której pracowała od 1930 roku do wybuchu II wojny światowej w 1939. W 1934 roku zawarła małżeństwo z Jerzym Ostaszewskim, kapitanem 31 pułku artylerii lekkiej, który stacjonował w Toruniu. Jako żona wojskowego uczestniczyła w szkoleniach z ogólnego przysposobienia wojskowego oraz w kursie Ligi Obrony Powietrznej Państwa.

W trakcie II wojny światowej została zaangażowana w działalność konspiracyjną, do której zwerbował ją kapitan rezerwy Tadeusz Łęgowski, znany również pod pseudonimem „Kazimierz”, komendant Inspektoratu Toruń. Przyjęła pseudonim „Łucja” i pełniła kluczową rolę łączniczki w wywiadzie kolejowym. Z narażeniem własnego życia, dostarczała raporty o ruchach pociągów i transporcie wojskowym armii hitlerowskiej dla podziemia niepodległościowego Armii Krajowej.

Po zakończeniu działań wojennych, 15 listopada 1945 roku, Wanda została aresztowana przez Urząd Bezpieczeństwa, a następnie trafiła do więzienia w Toruniu, a później w Bydgoszczy. W dniu 27 maja 1946 roku została skazana na dwa lata ciężkiego więzienia oraz utratę praw obywatelskich i osadzona w więzieniu w Fordonie. W czasie pobytu w areszcie wspierała inne kobiety, w tym Marię Sobocińską.

Na mocy amnestii, została zwolniona z więzienia 7 marca 1947 roku. Wkrótce po wyjściu na wolność, znalazła zatrudnienie w Zakładzie Energetycznym w Bydgoszczy, a następnie pracowała w Zakładach Sieci Elektrycznych w Toruniu oraz w Biurze Projektów Przemysłu Cukrowniczego „Cukroprojekt”.

Wanda mieszkała w Toruniu aż do końca swojego życia. Została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami w 1945 roku, a także Krzyżem Armii Krajowej. Zmarła 26 września 1994 roku i została pochowana na cmentarzu Najświętszej Marii Panny w Toruniu.

Jej mąż, Jerzy Ostaszewski, urodził się 23 marca 1908 roku w Warszawie. W trakcie kampanii wrześniowej pełnił funkcję dowódcy 3. baterii 68. dywizjonu artylerii lekkiej, biorąc udział w Oddziale Wydzielonym „Toruń” Armii „Pomorze”. Po wojnie znalazł się w oflagu wojennym, a po zakończeniu konfliktu pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 3 lutego 1971 roku w Londynie.

---

Oceń: Wanda Ostaszewska

---