Mieczysław Łoganowski

W 1914 roku ukończył gimnazjum w Częstochowie, po czym wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), gdzie zaangażował się w kolportowanie nielegalnej literatury w miastach takich jak Kielce i Warszawa. Jego aktywność nie ograniczała się jedynie do propagandy – współpracował również z Polską Organizacją Wojskową (POW). Niestety, jego działalność przyniosła konsekwencje, gdyż w latach 1914-1916 był więziony w Warszawie oraz Niżnym Nowogrodzie.

Po wyjściu z więzienia Łoganowski podjął pracę jako robotnik w moskiewskim przedsiębiorstwie wodno-kanalizacyjnym. W 1917 roku, w wyniku rewolucji lutowej, dołączył do Moskiewskiego Komitetu Wojenno-Przemysłowego, a równocześnie kontynuował działalność w obrębie PPS. Jego znaczenie na scenie politycznej rosło i uczestniczył w bolszewickim przewrocie w Moskwie w listopadzie 1917 roku. Wkrótce, w grudniu tego samego roku, został współpracownikiem moskiewskiego oddziału Komisariatu do spraw polskich.

W czerwcu 1918 roku opuścił PPS i przyłączył się do Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików), obejmując dowodzenie 1. dywizji artylerii lekkiej. Następnie ukończył pierwszy Moskiewski Kurs Czerwonych Dowódców w marcu 1919 roku, co otworzyło mu drogę do dalszej kariery w armii sowieckiej. Jego zaangażowanie w działalność wojskową były kontynuowane, a w lipcu 1920 roku został komendantem obwodu białostockiego Tymczasowego Komitetu Rewolucyjnego Polski.

W maju 1921 roku rozpoczął karierę w sowieckiej dyplomacji, pełniąc różne kluczowe rolę, w tym II sekretarza Przedstawicielstwa Pełnomocnego RSFRR/ZSRR w Warszawie oraz I sekretarza Przedstawicielstwa ZSRR w Austrii. Przez całą swoją karierę działał na rzecz poprawy stosunków polsko-sowieckich, co uwieńczone było podpisaniem w Moskwie dwustronnej umowy o incydentach granicznych w 1925 roku.

Warto wspomnieć, że według Piotra Gontarczyka, Łoganowski odgrywał kluczową rolę jako kierownik sowieckiej 'siatki agenturalnej' w Warszawie, dostarczając broń i materiały polskim komunistom. Jego działania miały daleko idące konsekwencje, w tym planowanie zamachu na Józefa Piłsudskiego.

Niestety, życie Łoganowskiego zakończyło się tragicznie. Został aresztowany przez NKWD 16 maja 1937 roku, a następnie skazany na śmierć 29 lipca 1938 roku. Stracono go w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą, gdzie również został pochowany. Jednak jego pamięć została przywrócona po rehabilitacji w 1956 roku na mocy postanowienia Kolegium Wojskowego Sądu Najwyższego ZSRR.