Jan Winczakiewicz


Jan Winczakiewicz, znany pod pseudonimem „Cezary Lutecki”, to postać o niezwykle bogatym dorobku artystycznym i literackim. Urodził się 6 marca 1921 roku w Kielcach, a swoją życiową podróż zakończył 24 marca 2012 roku w Lailly-en-Val. Był nie tylko żołnierzem, ale także rozpoznawanym poetą, prozaikiem oraz dramatopisarzem.

Winczakiewicz przez wiele lat mieszkał we Francji, gdzie zyskał uznanie w różnych środowiskach literackich. W 1963 roku otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, co podkreśla jego niezaprzeczalne osiągnięcia w dziedzinie literatury. Był również współpracownikiem mecenasów polskiej kultury, takich jak miesięcznik „Kultura”, tygodnik „Wiadomości” oraz miesięcznik „Teatr”.

Jego umiejętności nie ograniczały się jedynie do pisania; Winczakiewicz był także utalentowanym tłumaczem literackim oraz malarzem, który wyrażał siebie poprzez sztukę wizualną. Dodatkowo, jego zaangażowanie w wolnomularstwo stanowiło kolejny wyraz jego zainteresowań i przekonań życiowych.

Życiorys

W 1938 roku Jan Winczakiewicz z sukcesem ukończył Gimnazjum im. Adama Asnyka w Kaliszu, po czym kontynuował naukę w szkole podchorążych, mieszczącej się w Szczypiornie. Jego życiorys w tumultach II wojny światowej jest naprawdę ciekawy; brał udział w kampanii wrześniowej oraz walczył w Normandii, należąc do 1 Dywizji Pancernej dowodzonej przez gen. Stanisława Maczka. Niestety, został ranny podczas bitwy pod Bredą w 1944 roku.

Po zakończeniu działań wojennych artysta osiedlił się we Francji, gdzie uzyskał obywatelstwo. W swoim zawodowym życiu był pracownikiem Sekcji Polskiej Radia Francuskiego (ORTF), co kontynuował aż do przejścia na emeryturę w 1974 roku. Poza tym, Winczakiewicz był również aktywny w sferze kultury, zajmując się zarówno twórczością literacką, jak i malarstwem. Tłumaczył poezje hiszpańskie, w tym znanego poety Federica Garcíi Lorki, co przyniosło mu uznanie.

W 1963 roku artysta zdobył Nagrodę Fundacji im. Kościelskich. Jego prace malarskie były prezentowane w licznych wystawach w krajach zachodniej Europy. W 1972 roku jego twórczość została uhonorowana nagrodą Grand Premio Della Cita Eterna we Włoszech. Jan Winczakiewicz jest także autorem przewodnika po Paryżu zatytułowanego „Polak zwiedza Paryż”, opublikowanego w 1972 roku, który opowiada o stolicy Francji z perspektywy Polaka.

W 1990 roku artysta powrócił do Kalisza, gdzie w Klubie Międzynarodowej Prasy i Książki zorganizowano wystawę jego dzieł. Dochód z aukcji tych prac został przeznaczony na renowację kaliskich cmentarzy, co jest świadectwem jego przywiązania do rodzinnego miasta. Zbiór jego wierszy zatytułowany „Wiersze przesiane” ukazał się w 1992 roku nakładem redakcji tygodnika „Ziemia Kaliska”. W 1995 roku Winczakiewicz otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Kalisza, co podkreśla jego znaczenie w historii miasta.

Jan Winczakiewicz zmarł 24 marca 2012 roku w Lailly-en-Val i został pochowany na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency pod Paryżem, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo artystyczne oraz literackie.

Ordery i odznaczenia

Jan Winczakiewicz, znany z licznych osiągnięć, otrzymał szereg prestiżowych odznaczeń, które są świadectwem jego odwagi i poświęcenia.

  • krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari,
  • krzyż walecznych,
  • krzyż komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (przyznany 30 marca 1994).

Oceń: Jan Winczakiewicz

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:14