Ulica Żytnia w Kielcach

W latach 50. XX wieku rozpoczęto budowę dwupasmowej Ulicy Żytniej, która z czasem została połączona z ulicą Grunwaldzką. Dzięki powstaniu wiaduktu kolejowego oraz połączeniu z ul. Mielczarskiego, ulica zyskała na znaczeniu i stała się kluczową trasą tranzytową.

Ulica Żytnia rozciąga się od skrzyżowania z ulicami Grunwaldzką, Armii Krajowej i Żelazną, aż do ronda Jerzego Giedroyca. Jej charakterystyczną cechą są dwa pasy ruchu w każdą stronę, co sprzyja płynności komunikacyjnej. W 2000 roku przeprowadzono generalny remont tej ulicy, co znacznie poprawiło jej stan.

Wzdłuż ulicy Żytniej znajduje się wiele punktów usługowych, takich jak hala widowiskowo-sportowa, sklepy, kioski, bary oraz stacja benzynowa. Ta ulica pełni także rolę kluczowego węzła komunikacji miejskiej Kielc, obsługując aż 28 linii autobusowych.

W latach 2011–2013 prowadzono prace przy budowie Węzła Żytnia. W jego ramach zbudowano wiadukt o długości 350 metrów nad skrzyżowaniem z ulicami Armii Krajowej i Żelazną, co zapewnia bezkolizyjny i szybszy przejazd. To była pierwsza tego typu estakada w mieście.

Ciekawostką jest to, że w Kielcach istnieją de facto dwie równoległe ulice noszące nazwę Żytnia, oddalone od siebie o około 10 metrów. Pierwsza z nich powstała już w latach 20. XX wieku, natomiast druga, dwupasmowa, została zrealizowana w latach 50. XX wieku. Ulica Żytnia to także jeden z największych węzłów przesiadkowych w Kielcach, z łącznie czterema przystankami (Żytnia i Żytnia I), które obsługują 24 linie autobusowe, co stanowi znaczący procent wszystkich linii w mieście.