Jan Waszkiewicz

---

Życiorys

Jan Waszkiewicz urodził się jako syn Tadeusza i Zofii. W 1966 roku jego edukacja na kierunku matematyka zakończyła się sukcesem na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1972 roku obronił pracę doktorską w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk, a jego promotorem był znany matematyk, Czesław Ryll-Nardzewski. W 1990 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dziedzinie filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim, na podstawie rozprawy dotyczącej kulturowych aspektów rozwoju matematyki.

Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, a następnie do 1969 roku był związany z Uniwersytetem Wrocławskim. Po zdobyciu doktoratu w 1972 roku, przypisano go do Politechniki Wrocławskiej, gdzie pozostał do 2001 roku, kiedy to objął stanowisko profesora w tamtejszym Instytucie Organizacji i Zarządzania. Ponadto, wykładał w Międzynarodowej Wyższej Szkole Logistyki i Transportu we Wrocławiu.

W drugiej połowie lat 70. aktywnie uczestniczył w ruchu opozycyjnym, współpracując z Komitetem Obrony Robotników, a później z KSS KOR. Pełnił rolę redaktora naczelnego w „Biuletynie Dolnośląskim”. Wiosną 1980 roku przyjął członkostwo w Towarzystwie Kursów Naukowych i wkrótce został powołany do jego rady programowej. Wstąpił do „Solidarności”, gdzie był członkiem prezydium zarządu Regionu Dolny Śląsk oraz Komisji Krajowej związku. 8 października 1981 roku, w trakcie pierwszego posiedzenia Komisji Krajowej, został wskazany do Prezydium KK.

Na początku stanu wojennego brał udział w strajku w Stoczni Gdańskiej, co prowadziło do jego aresztowania 16 grudnia 1981 roku. Po postępowaniu karnym, w maju 1982 roku uniewinniono go przez Sąd Wojewódzki w Gdańsku. Oddawał się również pracy w niezależnej Radzie Edukacji Narodowej w latach 1983–1989.

Początkowo opowiedział się przeciwko Okrągłemu Stołowi, później jednak dołączył do Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie. Był członkiem Kongresu Liberalno-Demokratycznego, Ruchu Stu oraz RS AWS. W latach 1995–1998 pełnił stanowisko zastępcy dyrektora Biura Rozwoju Wrocławia oraz z ramienia AWS sprawował mandat radnego Sejmiku Województwa Dolnośląskiego. 1 stycznia 1999 roku objął urząd marszałka województwa dolnośląskiego, pełniąc tę funkcję do 2001 roku. W 2004 roku podjął nieudaną próbę dostania się do Parlamentu Europejskiego z ramienia NKWW Macieja Płażyńskiego.

Jan Waszkiewicz był jednym z pomysłodawców oraz współorganizatorów Dolnośląskiego Forum Politycznego i Gospodarczego w Krzyżowej. Działał także na rzecz osób z niepełnosprawnością intelektualną, a w latach 1992–1995 był członkiem zarządu krajowego Fundacji im. Brata Alberta. W 1997 roku opublikował książkę pod tytułem Jak Polak z Polakiem? Szkice o kulturze negocjowania.

W okresie pandemii COVID-19 zmarł, a 2 marca tego samego roku odeszła jego żona, Agnieszka Wojciechowska-Waszkiewicz, również znakomity matematyk i długoletnia redaktor naczelna czasopisma „Matematyka”. Oboje zostali pochowani na cmentarzu Świętej Rodziny w wrocławskim Sępolnie.

Odznaczenia i wyróżnienia

W 1991 roku Jan Waszkiewicz zdobył Nagrodę im. Samuela Dicksteina, która jest przyznawana przez Polskie Towarzystwo Matematyczne. To wyróżnienie jest przyznawane za znaczące osiągnięcia w obszarze historii matematyki, a także w edukacji i jej popularyzacji.

W 2011 roku, za swoje zasługi, został uhonorowany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Natomiast w 2015 roku przyznano mu Odznakę Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego, co dodatkowo podkreśla jego wkład w życie lokalnych społeczności.

W 2012 roku Sejmik Województwa Dolnośląskiego wyróżnił Waszkiewicza Złotą Odznaką Honorową Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego. To prestiżowe wyróżnienie zaznacza jego istotny wkład w rozwój regionu.

Ostatnie odznaczenie, które otrzymał, miało miejsce w 2021 roku, kiedy to został pośmiertnie odznaczony Złotą Odznaką Honorową Wrocławia, co jest wyrazem uznania dla jego dziedzictwa i wpływu, jaki wywarł na miasto.

---

Oceń: Jan Waszkiewicz

---