Zdzisław Borowiec, urodzony 13 czerwca 1975 roku w Kielcach, jest postacią, która wciąż wzbudza emocje i zainteresowanie, zwłaszcza w kontekście jego tragicznej śmierci. Zginął on 26 września 1997 roku w Asyżu, w wyniku poważnego trzęsienia ziemi, które nawiedziło regiony Umbrii i Marche.
W tym dniu, podczas kolejnego silnego wstrząsu, doszło do zawalenia się sklepień Bazyliki św. Franciszka, gdzie Zdzisław był franciszkańskim postulantem. Jego śmierć nie była jedynie osobistą tragedią, lecz również wstrząsem dla całej wspólnoty franciszkańskiej oraz lokalnych wiernych.
Obecnie trwa proces, który ma na celu wyniesienie Zdzisława Borowca na ołtarze, co stawia go w pozycji potencjalnego świętego w Kościele katolickim. Jego historia, symbol zachowania wiary i oddania, jest inspiracją dla wielu, którzy pragną docenić jego życie oraz poświęcenie.
Życiorys
Zdzisław Borowiec przyszedł na świat w rodzinie o robotniczych korzeniach, stąd jego rodzice, Stefan i Adela Konieczni, musieli sprostać wyzwaniom życia w wielodzietnej społeczności. Już wkrótce po narodzinach z powodu problemów zdrowotnych matki, Zdzisław został umieszczony w domu dziecka. W wieku trzech lat miał szczęście zostać adoptowanym przez Ludwika i Alfredę Borowców, którzy mieszkali w Kielcach.
Po ukończeniu podstawówki, młody Zdzisław podjął naukę w zasadniczej szkole budowlanej, a następnie kontynuował edukację w technikum. Po zdaniu matury przez krótki okres studiował na Politechnice Świętokrzyskiej, zastanawiając się nawet nad wstąpieniem do służby wojskowej.
Jednakże kluczowym momentem w jego życiu okazało się przypadkowe spotkanie z franciszkaninem ojcem doktorem Mateuszem Korczakiem w pociągu. Po tej rozmowie Zdzisław często odwiedzał klasztor franciszkanów w Chęcinach oraz samego ojca Mateusza. Osobowość św. Franciszka zaintrygowała go na tyle, że postanowił wstąpić do zgromadzenia franciszkanów i rozpoczął naukę języka włoskiego.
W czerwcu 1997 roku Zdzisław wyjechał do Włoch, konkretnie do Perugii, gdzie szybko przyswoił język włoski. Następnie został skierowany do Asyżu, gdzie 16 września 1997 roku rozpoczął przygotowania do złożenia ślubów zakonnych. Niestety, los miał dla niego inne plany; 26 września we wczesnych godzinach porannych, silny wstrząs tektoniczny uszkodził bazylikę. Kiedy Zdzisław uczestniczył w ocenie szkód w towarzystwie grupy zakonników oraz ekspertów, doszło do kolejnych wstrząsów, które spowodowały zawalenie się części stropu.
Niestety, 22-letni Zdzisław Borowiec zginął pod gruzami razem z 40-letnim franciszkaninem Angelo Apim. Na życzenie rodziców adopcyjnych, jego grób znajduje się na franciszkańskim cmentarzu w Asyżu. Uroczystości pogrzebowe zgromadziły wielu dostojników kościelnych, w tym przedstawiciela papieża Jana Pawła II, kardynała Rogera Etchegaraya.
W Kielcach na Cmentarzu Komunalnym znajduje się symboliczna mogiła Zdzisława, a tablica upamiętniająca go została umieszczona na grobie jego rodziców adopcyjnych, Alfredy (zm. X 2003) i Ludwika (zm. I 2004) Borowców.
Na podstawie niezwykłej historii życia Zdzisława Borowca, reżyser Jacek Grelowski stworzył film dokumentalny „Zdzisiu”, który z powodzeniem zaprezentowano w 1998 roku w Kielcach podczas Przeglądu Form Dokumentalnych „Nurt 98”.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Wojciech Misztal | Stefan Skierski | Stanisław Kudelski (duchowny) | Ryszard Rubinkiewicz | Jan Józefat Potocki | Jarosław Jagiełło (ksiądz) | Marcin Kowalski (biblista) | Andrzej Żądło | Przemysław Kantyka (duchowny) | Grzegorz Bujak | Marian FlorczykOceń: Zdzisław Borowiec