Stefan Skierski

---

Rodzina

Stefan Skierski, urodzony w szlacheckiej rodzinie (h. Puchała) wyznania kalwińskiego (ewangelicko-reformowanego), był synem Henryka Skierskiego oraz Heleny z Hassmanów. Jego rodzina miała długą tradycję religijną, z przynajmniej czterema pastorami w swoich szeregach. Starszy brat Stefana, Leonard Skierski, osiągnął stopień generała dywizji, co świadczy o obiecującej karierze w armii.

Stefan zawarł związek małżeński z Bronisławą, córką Augusta Diehla oraz siostrzenicą ks. superintendenta Władysława Semadeniego, który był jego poprzednikiem na tym stanowisku. Takie połączenie rodzinne podkreślało ich znaczenie w obrębie społeczności ewangelickiej.

W zakresie edukacji, Stefan Skierski ukończył Męskie Gimnazjum Rządowe w Kielcach oraz podjął studia na wydziale teologicznym Uniwersytetu w Dorpacie, co przyczyniło się do jego rozwoju osobistego oraz zawodowego w późniejszych latach życia.

Praca duchownego

Stefan Skierski swoją ścieżkę duchowną rozpoczął w latach 1901–1908, kiedy to służył w parafii w Zelowie. Następnie, od 1905 do 1922, pełnił rolę administratora parafii w Łodzi. Już w 1910 roku, związał się z parafią w Warszawie, gdzie zajmował stanowisko II proboszcza. Po śmierci ks. superintendenta Władysława Semadeniego, objął funkcję superintendentem (biskupem) Kościoła, w której pozostawał aż do końca swojego życia.

Stefan Skierski był również członkiem Rady Sekcji Wyznań Religijnych Departamentu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Tymczasowej Rady Stanu. W trudnych czasach okupacji, dzięki jego wysiłkom, kościół oraz kilka sąsiednich budynków należących do parafii, znalazły się w tzw. enklawie ewangelickiej, która była wyłączona z warszawskiego getta. Duchowni w tym okresie angażowali się w pomoc Żydom z getta, co obejmowało m.in. dostarczanie im dokumentów legalizacyjnych. Pamięć o tych działaniach upamiętnia jeden z pomników granic getta, zlokalizowany w pobliżu budynku parafii.

Był orędownikiem teologii liberalnej, podobnie jak jego poprzednicy. W latach 1926–1936 sprawował funkcję redaktora naczelnego pisma „Jednota”, co znacząco wpłynęło na życie duchowe społeczności ewangelickiej. W 1937 roku, za swoje wybitne osiągnięcia w zakresie pracy społecznej, otrzymał zaszczytne odznaczenie – Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Po śmierci, Stefana Skierskiego pochowano na cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie, w kwaterze E-4-7, gdzie spoczywa wielu innych znamienitych duchownych.

---

Oceń: Stefan Skierski

---