Witold Tokarski

---

Kariera zawodowa

Witold Tokarski był absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej w Krakowie, gdzie studiował w latach 1950-1954. Jego debiut na scenie odbył się w roli Filipa w sztuce „Dożywocie” autorstwa Aleksandra Fredry, która miała premierę 3 sierpnia 1954 roku w Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. W tej instytucji spędził pięć lat, a następnie podjął pracę w Teatrach Ziemi Pomorskiej, które później przyjęły nazwę Teatry Dramatyczne w Toruniu.

Po podziale tego teatru w 1961 roku, Tokarski stał się etatowym aktorem w Teatrze Kameralnym w Bydgoszczy oraz w Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu. W swojej karierze teatralnej zagrał blisko 200 ról. Wyróżniającą się była główna rola Naczelnego w sztuce „Ciemny grylaż” Jerzego Dobrowolskiego i Stanisława Tyma, której premiera miała miejsce 25 kwietnia 1981 roku. Oprócz występów, Tokarski często pełnił rolę asystenta reżysera.

Wzruszająco pożegnał się ze sceną 14 czerwca 1996 roku, odgrywając rolę w „Zaczarowanym jeziorze” według dzieła Piotra Czajkowskiego. Chociaż przeszedł na emeryturę, w 1998 roku pojawił się jeszcze w roli kapitana Rykowa w inscenizacji „Pana Tadeusza”.

Wyróżniony był wieloma nagrodami, w tym na XI Festiwalu Teatrów Polski Północnej w 1969 roku, gdzie zdobył laur za rolę Wielkiego Księcia Konstantego w „Kordianie”. W 2006 roku, z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru oraz z racji 75. urodzin, otrzymał nagrodę marszałka województwa kujawsko-pomorskiego. Tokarski epizodycznie występował również w spektaklach teatru telewizji oraz w różnych serialach telewizyjnych.

W czasach PRL pełnił funkcję sekretarza POP PZPR w Teatrze im. Horzycy oraz działał w szeregu organizacji społecznych, w tym ORMO.

Życie prywatne

W młodości Witold Tokarski odnosił sukcesy jako pływacki mistrz Kielc w stylu motylkowym. Jego pasje nie ograniczały się jednak tylko do sportu. Był także entuzjastą historii, a jego zainteresowanie militarami przekształciło się w kolekcjonowanie przedwojennych oraz wojennych polskich artefaktów, w tym militariów, monet, orderów, odznaczeń i odznak. Warto podkreślić, że jego bogate zbiory były kilkukrotnie wystawiane w toruńskim Muzeum Okręgowym, co świadczy o ich wartości i znaczeniu.

W życiu osobistym Witold był żonaty, co wskazuje na jego związek z rodziną oraz innymi bliskimi. Po swojej śmierci znalazł spoczynek na Cmentarzu św. Jerzego w Toruniu, gdzie jego pamięć jest wciąż pielęgnowana.

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

Witold Tokarski, jako osoba o bogatym dorobku, otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń, nagród oraz wyróżnień, które doceniają jego wkład w rozwój kultury i społeczeństwa. Oto najważniejsze z nich:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1983),
• Złoty Krzyż Zasługi (1976),
• Srebrny Krzyż Zasługi (1969),
• Medal 30-lecia Polski Ludowej (1976),
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1985),
• Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (1971),
• Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010),
• Brązowa Odznaka „W Służbie Narodu” (1974),
• Brązowe odznaczenie im. Janka Krasickiego (1964),
• Odznaka honorowa „Zasłużonemu Działaczowi ORMO” (1972),
• Złota Odznaka ZNP (1978),
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1973),
• Odznaka „Za zasługi dla województwa bydgoskiego” (1970),
• Odznaka „Za zasługi dla województwa koszalińskiego” (1978),
• Odznaka „Za zasługi dla Kielecczyzny” (1979),
• Odznaka „Zasłużony dla województwa toruńskiego” (1979).

---

Oceń: Witold Tokarski

---