Jerzy Waleszkowski

---

Działalność konspiracyjna

Od roku 1941 Jerzy Waleszkowski był aktywnym członkiem Szarych Szeregów, posługując się pseudonimami „Ali” oraz „Ali Sadowy”. Jako członek hufca oraz plutonu „Południe Sad”, a także 2 drużyny (SAD-200), zaangażował się w działalność konspiracyjną. W wyniku powstania Armii Krajowej, został przydzielony do Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej, gdzie awansował na stopień plutonowego podchorążego, stając się częścią Brygady Dywersyjnej „Broda 53”. Wziął udział w akcji „Sól”, która odbyła się 27 maja 1943 na warszawskim Targówku. Podczas tej operacji, zagarniono magazyny fabryki chemicznej, zdobywając chloran potasu, kluczowy surowiec do produkcji materiałów wybuchowych.

Jerzy uczęszczał na II turnus Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty „Aricola”, gdzie zdobył cenną wiedzę jako instruktor terenoznawstwa w Szkole Niższych Dowódców „Belweder”. Jego zaangażowanie w działalność zbrojną było kontynuowane podczas powstania warszawskiego, kiedy to stał się częścią Zgrupowania „Radosław” w ramach pułku „Broda 53″. W batalionie „Zośka”, w 2 kompanii „Rudy” oraz I plutonie „Sad”, uczestniczył w intensywnych walkach na Woli i Starym Mieście. W trakcie tych zmagań odniósł lekkie rany, a jego odwaga została nagrodzona awansem do stopnia podporucznika.

Tragiczne wydarzenia miały miejsce 14 sierpnia 1944 roku, kiedy to Jerzy został ciężko ranny podczas walk na Muranowie. Został ewakuowany do Śródmieścia za pośrednictwem kanałów, gdzie przez czas trwania walk powstańczych był hospitalizowany. Po zakończeniu powstania, dostał się do niewoli, otrzymując numer jeniecki 299428. Jako pacjent szpitala jenieckiego AK Zeithain w pobliżu Drezna, przebywał w obozie szpitalnym przy Stalagu IV-B Muhlberg.

Kariera naukowa

Jerzy Waleszkowski swoją edukację na poziomie wyższym rozpoczął w trudnych czasach okupacji. Od października 1943 roku do momentu wybuchu powstania warszawskiego, uczestniczył w konspiracyjnych zajęciach zorganizowanych przez Towarzystwo Lekarskie Warszawskie w ramach Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Ziem Zachodnich. Część wykładów odbywała się nawet w jego własnym domu rodzinnym, co świadczy o determinacji i zaangażowaniu w zdobywaniu wiedzy w czasach wojennych.

W 1945 roku Jerzy ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Łódzkiego. Po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę jako neurochirurg w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym im. Norberta Balickiego w Łodzi. Jego kariera nabrała tempa, a wkrótce objął stanowisko ordynatora oddziału neurochirurgicznego w szpitalu w Tuszynku. Poza pracą w szpitalu, prowadził również wykłady w łódzkiej Akademii Medycznej, dzieląc się swoją wiedzą z przyszłymi lekarzami.

Warto również wspomnieć, że swoje osobiste doświadczenia i wspomnienia, Jerzy Waleszkowski zawarł w książce pod tytułem „Pamiętniki Żołnierzy baonu AK Zośka”, której był współautorem. Jego wkład w historię i medycynę zasługuje na pamięć i uznanie.

W dniu 3 kwietnia 2015 roku spoczął w Panteonie Żołnierzy Polski Walczącej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze D 18 KOL PRAWE A – 4 – 1, co podkreśla jego znaczenie jako żołnierza i lekarza, który oddał życie dla kraju.

Odznaczenia

Jerzy Waleszkowski otrzymał szereg wyróżnień, które potwierdzają jego odwagę oraz zasługi.

• krzyż walecznych,
• krzyż kawalerski orderu odrodzenia polski,
• krzyż armii krajowej,
• warszawski krzyż powstańczy,
• medal wojska (czterokrotnie).

---

Oceń: Jerzy Waleszkowski

---