Bogdan Wnętrzewski, ur. 2 grudnia 1919 roku w Kielcach, to postać niezwykle ważna w historii polskiej architektury. Jego życie naznaczone było dramatycznymi doświadczeniami, które miały wpływ na jego dalszą karierę zawodową. Wnętrzewski przeszedł przez piekło niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie otrzymał numer obozowy 40, co czyni go jednym z pierwszych więźniów tego mrocznego miejsca.
Data jego śmierci, 11 września 2007 roku, jest momentem, w którym polska kultura utraciła wybitnego twórcę, który miał wpływ na rozwój architektury w Polsce po II wojnie światowej. Jego dorobek artystyczny oraz osobiste doświadczenia są niezwykle inspirujące i mają duże znaczenie dla polskiej historii.
Życiorys
Bogdan Wnętrzewski był osobą o niezwykłej biografii. Ukończył gimnazjum klasyczne w Przemyślu, a następnie kontynuował edukację w Państwowej Szkole Budownictwa w Jarosławiu, gdzie zdobył wykształcenie w 1938 roku. Po ukończeniu szkoły, starał się o przyjęcie na studia na Politechnice Lwowskiej, jednak wybuch II wojny światowej w wrześniu 1939 roku pokrzyżował jego plany.
Wnętrzewski został aresztowany 7 maja 1940 roku w Radymnie, k. Jarosławia przez funkcjonariuszy Gestapo oraz Ukraińców. Początkowo przetrzymywany był w tarnowskim więzieniu, jednak 14 czerwca tego samego roku został deportowany jako więzień pierwszego transportu do obozu Auschwitz-Birkenau, gdzie przydzielono mu numer 40. Zatrudniono go w kuchni SS, co niosło ze sobą niezwykle trudne warunki życia i pracy. W grudniu 1944 roku Wnętrzewski został przetransportowany do obozu KL Dachau i przydzielono mu numer obozowy 134428. Tam pracował w rzeźni obozowej.
Po wyzwoleniu obozu przez Amerykanów, Wnętrzewski wrócił do swojej ojczyzny. Ukończył Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej w 1950 roku, a tego samego roku został członkiem Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (SARP). Pracował w wielu instytucjach, w tym m.in. w Biurze Odbudowy Stolicy oraz w Mostostalu.
W latach 1962–1976 Wnętrzewski pełnił funkcję inżyniera w Ghanie. Był autorem oraz współautorem licznych obiektów przemysłowych, a także tkwił w adaptacjach, rozbudowach i przebudowach istniejących budynków. Warto wspomnieć, że wystąpił w obronie wcześniejszego zwolnienia przez Sowietów z więzienia esesmana Adolfa Prema, z którym miał współpracować w obozie w Oświęcimiu. Twierdził, że Prema był przyzwoitym człowiekiem.
Ostatnie dni życia Wnętrzewski spędził spokojnie, a po jego śmierci w dniu 18 września 2007 roku, znalazł miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie, w alei 38, miejscu 1.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Wacław Żenczykowski | Paweł Saramowicz | Karol Taylor (inżynier) | Wiesław Olszak | Janina Stańkowska | Jerzy Zbigniew Piotrowski | Tadeusz Basiewicz | Grzegorz Świt | Aleksander Bojemski | Andrzej BębenOceń: Bogdan Wnętrzewski