Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego

Powierzchnia tego obszaru wynosi zaledwie 0,55 ha, a został on utworzony w 1952 roku na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa z dnia 18 czerwca 1952, dokumentującym jego ochronę w MP A-57/1952, poz. 888, z późniejszymi zmianami w MP Nr 42 z 1958 r., poz. 246. Rezerwat posiada również numer ewidencyjny WKP: 001.

Charakter rezerwatu jest częściowy, a jego głównym przedmiotem ochrony jest odkrywka skalna, która odsłania fascynujące formy tektoniczne, a także roślinność zielną oraz krzewiastą. Można tu spotkać różnorodne elementy typowe dla rezerwatu przyrody nieożywionej, w tym geologiczne i glebowe aspekty, a także formy tektoniczne oraz erozyjne.

Rezerwat ten został założony w celu zachowania unikalnej odkrywki skalnej, ilustrującej interesujący fragment tektoniki hercyńskiej Gór Świętokrzyskich, który charakteryzuje się silnie przefałdowanymi skałami wapiennymi, marglami i łupkami marglistymi właściwymi dla facji kieleckiej. Teren ten porasta także bogata roślinność.

Na obszarze rezerwatu znajduje się profil geologiczny odsłonięty podczas eksploatacji kamienia, gdzie można zobaczyć dużą fałdę skalną, ilustrującą procesy tektoniczne. Mieści się on w obrębie nieeksploatowanego kamieniołomu Góry Ślichowickiej. Struktura geologiczna, którą można tu zobaczyć, stanowi jeden z lepiej wyeksponowanych przykładów fałdowych struktur i jest chętnie cytowana w literaturze oraz stanowi cel dla licznych wycieczek dydaktycznych.

Rezerwat im. Jana Czarnockiego, geologa i badacza Gór Świętokrzyskich, nosi jego imię jako wyraz uznania dla jego działań mających na celu ochronę tego szczególnego fragmentu krajobrazu. Dodatkowo, rezerwat stanowi część Geoparku Kielce, co podkreśla znaczenie tego miejsca i jego niezwykłe walory przyrodnicze. Przez teren rezerwatu biegnie także żółty szlak spacerowy wokół Kielc, co czyni to miejsce dostępnym dla wszystkich miłośników przyrody oraz edukacji ekologicznej.