Marek Kudła (bokser)

Jego kariera rozpoczęła się w 1965 roku, kiedy to zdobył swój pierwszy medal mistrzostw Polski w Krakowie. W kategorii 57 kg Kudła osiągnął półfinał, gdzie niestety musiał uznać wyższość Henryka Mielczewskiego.

Już dwa lata później, podczas zawodów w Łodzi, zdobył tytuł wicemistrza kraju. Kluczowymi momentami jego występów były eliminacje, w których pokonał Mielczewskiego, a następnie odniósł zwycięstwo nad Martyniukiem. W półfinale zwyciężył Andrzeja Sosnowskiego, lecz w emocjonującym finale musiał uznać wyższość Jana Prochonia, kończąc zmagania na drugim miejscu.

W 1968 roku, Kudła wywalczył swój drugi brązowy medal mistrzostw Polski podczas zawodów w Poznaniu. W eliminacjach pokonał Grzegorza Bohosiewicza, a następnie Witolda Magdziaka. Niestety, w półfinale musiał uznać wyższość Ryszarda Marciniaka. Jego sukcesy nie kończyły się jednak na tym, bowiem dwa lata później, po raz trzeci zdobył brązowy medal, tym razem przegrywając w 1/2 finale z Janem Wadasem.

W 1971 roku Kudła ponownie znalazł się w półfinale mistrzostw Polski w Katowicach, gdzie po raz czwarty odpadł, przegrywając stawkę z Janem Żeleźniakiem.

Od najmłodszych lat Kudła był związany z drużyną Błękitnych Kielce, a po zakończeniu swojej sportowej kariery podjął decyzję o wyjeździe na stałe do Australii, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiego boksu.