Leszek Szczepański

W lipcu 1975 roku, podczas mistrzostw Polski juniorów rozgrywanych w Ełku, zdobył złoty medal w kategorii 57 kg, triumfując w finałowym starciu z Krzysztofem Kucharzewskim reprezentującym Zawiszę Bydgoszcz. Ten sukces otworzył przed nim drzwi do dalszej kariery sportowej.

W kwietniu 1976 roku, w Gorlicach, Szczepański przyczynił się do swojego sukcesu, zdobywając tytuł mistrza kraju do lat 20 w kategorii 60 kg. W decydującym pojedynku pokonał Kazimierza Adacha, co utwierdziło go w przekonaniu, że ma potencjał, by osiągać jeszcze więcej. Rok później powtórzył ten sukces, tym razem w Słupsku, triumfując w finale nad Ryszardem Kachno w kategorii 57 kg.

W sierpniu 1982 roku, na mistrzostwach Polski w Poznaniu, zdobył brązowy medal w kategorii 60 kg. W drodze do medalu pokonał Bogusława Żeromińskiego w 1/8 finału oraz Henryka Rychłowskiego w ćwierćfinale, lecz został pokonany przez Romualda Keistera w półfinale, co zakończyło jego marsz po złoty krążek.

W latach 80. Leszek Szczepański jeszcze kilkukrotnie próbował swoich sił na krajowych ringach, jednak nie odniósł sukcesów na miarę wcześniejszych osiągnięć. W 1984 roku w Słupsku dotarł do ćwierćfinału, a w 1989 roku, w kategorii 54 kg, zakończył udział w eliminacjach.

Warto dodać, że był on wychowankiem oraz zawodnikiem klubu Błękitnych Kielce, gdzie kształcił swoje umiejętności i zdobywał doświadczenie na macie. Dziś jest uważany za jednego z wyróżniających się bokserów swojej generacji.