Leon Rodal


Leon Rodal, znany również pod imionami Arie lub Lejb Rodal, był postacią niezwykle istotną w historii społeczności żydowskiej w Polsce. Urodził się w 1913 roku w Kielcach, a jego życie zakończyło się tragicznie 6 maja 1943 roku w Warszawie.

Rodal zasłużył się jako polski dziennikarz oraz znaczący działacz syjonizmu rewizjonistycznego. Był współzałożycielem Żydowskiego Związku Wojskowego, organizacji, która odgrywała kluczową rolę w walce o przetrwanie żydowskiej społeczności w obliczu zagrożenia nazistowskiego.

Jego determinacja i odwaga zaowocowały aktywnym udziałem w powstaniu w getcie warszawskim, gdzie ostatecznie zginął, pozostawiając po sobie trwały ślad w pamięci kolejnych pokoleń.

Życiorys

Leon Rodal, znany również jako Lejb w jidysz oraz Arie w hebrajskim, to postać, która przed II wojną światową wyróżniała się jako dziennikarz, związany z publikacjami Moment oraz Di Tat. Był również zaangażowany w działalność prawicowo-syjonistycznej partii, znanej jako Syjoniści-Rewizjoniści.

W obliczu wybuchu wojny, Rodal znalazł się w warszawskim getcie, gdzie w 1942 roku przyczynił się do powołania Żydowskiego Związku Wojskowego (ŻZW), obejmując rolę jednego z dowódców tej organizacji. W Związku odpowiadał za departament informacji, który zajmował się przygotowaniem, drukowaniem oraz dystrybucją gazet, biuletynów i plakatów, a także prowadził nasłuch radiowy, co miało kluczowe znaczenie w tamtych czasach.

W trakcie powstania w warszawskim getcie, Leon Rodal aktywnie uczestniczył w walkach, szczególnie na placu Muranowskim, gdzie bronił bazy ŻZW, ulokowanej w budynku przy ul. Muranowskiej 7/9. W trakcie bitwy, razem z dowódcą wojskowym ŻZW Pawłem Frenklem, udało im się przełamać okrążenie, atakując ukraińskie formacje kolaboracyjne z zaskoczenia.

25 kwietnia 1943 roku, po upadku obrony pl. Muranowskiego, Rodal oraz jego oddział, dowodzony przez Frenkla, wydostali się z getta poprzez podkop. Ich następny przystanek to konspiracyjne mieszkanie na ul. Grzybowskiej 11/13, skąd pododdziały ŻZW podejmowały nocne misje, mające na celu ratowanie cywilów uwięzionych w getcie. Leon Rodal dowodził pierwszą z takich akcji, która miała miejsce 5 maja 1943 roku, kiedy to udało mu się wyprowadzić grupę cywilów z getta. Następnego dnia, wyruszył ponownie, aby wyciągnąć pozostałych z niebezpieczeństwa.

Niestety, w drodze powrotnej, oddział Rodala został zaskoczony przez SS i polską policję granatową, co doprowadziło do tragicznej śmierci Leonarda oraz wielu członków jego jednostki. Pośmiertnie, w 2023 roku, Leon Rodal został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, co jest hołdem dla jego odwagi i poświęcenia.

Upamiętnienie

W dniu 9 listopada 2017 r. ulica, która wcześniej nosiła imię Edwarda Fondamińskiego, została przemianowana na ulicę Leona Rodala, a zmiana ta dotyczyła obszaru dzielnicy Śródmieście (Nowe Miasto) w Warszawie.

Niestety, w 2018 roku decyzja ta nie została utrzymana. Zarządzenie zastępcze wojewody zostało uchylone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, co spowodowało, że ulica powróciła do swojej wcześniejszej nazwy.

Przypisy

  1. M.P. z 2023 r. poz. 670
  2. Sąd uchylił zarządzenia ws. zmiany nazw kolejnych czterech ulic w Warszawie. Dzieje.pl. [dostęp 29.11.2022 r.]
  3. Zarządzenie Zastępcze Wojewody Mazowieckiego z dnia 9.11.2017 r. w sprawie nadania nazwy ulicy, „Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego”, Warszawa, 10.11.2017 r., poz. 10108.
  4. Dominik Flisiak, Leon Rodal: syjonizm rewizjonistyczny, „Między Wisłą a Pilicą: studia i materiały historyczne”, t. 17 (2016), s. 120-122.
  5. Dominik Flisiak, Leon Rodal: syjonizm rewizjonistyczny, „Między Wisłą a Pilicą: studia i materiały historyczne”, t. 17 (2016), s. 117-119.
  6. Powstanie w getcie i powojenni hochsztaplerzy. znak.org.pl, 20.04.2012 r. [dostęp 14.08.2012 r.]
  7. Barbara Engelking, Jacek Leociak: Getto Warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście. Warszawa: IFiS PAN, 2001, s. 737.
  8. Dawid Wdowiński: And We Are Not Saved. London: Allen, 1964, s. 95.
  9. Dawid Wdowiński: op.cit. s. 96.
  10. Dariusz Libionka, Laurence Weinbaum. Pomnik Apfelbauma, czyli klątwa "majora" Iwańskiego. Prawdziwa i nieprawdziwa historia Żydowskiego Związku Wojskowego. „Więź”. 4, 2007. brak numeru strony

Oceń: Leon Rodal

Średnia ocena:4.55 Liczba ocen:16