Vive Kielce

---

Historia

Historyczne nazwy

Lata		Nazwa
1965	1973	Iskra Kielce
1973	1991	Korona Kielce
1991	1994	Iskra Kielce
1994	1996	Iskra/Ceresit Kielce
1996	1998	Iskra Kielce
1998	1999	Iskra/Lider Market Kielce
2000		Strzelec/Lider Market Kielce
2001	2002	Kolporter/Lider Market Kielce
2002		Kolporter Kielce
2002	2009	Vive Kielce
2009	2014	Vive Targi Kielce
2014	2017	Vive Tauron Kielce
2017	2020	PGE Vive Kielce
2020	2022	Łomża Vive Kielce
2022		Łomża Industria Kielce
2023		Industria Kielce
2023		Barlinek Industria Kielce
2023	_	Industria Kielce

Sekcja męska

Historia klubu sięga roku 1965, kiedy to zawodnicy SHL-u Kielce stworzyli sekcję piłki ręcznej w wielosekcyjnym klubie Iskra Kielce, który wcześniej utworzono w 1935 roku jako Granat. Po pewnym czasie, w 1952 roku, zmienił nazwę na Stal Zakłady Metalowe Kielce i nosił ją do 1957 roku. W sezonie 1969/1970 klub zaliczył awans do III ligi centralnej, a następnie, w kolejnym sezonie, uzyskał prawo do gry w II lidze. Pierwszy raz do ekstraklasy awansował 16 marca 1975 roku jako MKS Korona. Ze względu na brak własnej hali swój rozgrywki w mecze ligowe odbywał w Mielcu, co miało negatywny wpływ na osiągane wyniki. Po sezonie zespół spadł do niższej klasy.

W sezonie 1978/1979 klub znów awansował do ekstraklasy, uzyskując 8. lokatę. Już następny sezon przyniósł sukces w postaci brązowego medalu mistrzostw Polski. W najwyższej lidze kielczanie pozostali aż do końca sezonu 1982/1983, który niestety był dla klubu trudny z powodu osłabienia kadry. W szczególności wyróżniał się Zbigniew Tłuczyński, powołany do służby wojskowej w drużynie Śląska Wrocław.

W kolejnym sezonie, 1983/1984, klub znów dostąpił zaszczytu gry w ekstraklasie, gdzie pozostał nieprzerwanie do dziś. W 1985 roku, podczas finałowego turnieju w Płocku, kielczanie zdobyli Puchar Polski, co stanowiło największy sukces w historii klubu w tamtym czasie.

Do połowy 2006 roku mecze piłki ręcznej odbywały się w hali sportowej przy ul. Krakowskiej, mieszczącej około 1600 widzów. W nowej hali pierwszą bramkę zdobył Jacek Szulc w meczu z Hutnikiem Kraków. Klub zakończył sezon na czwartej lokacie, a w kolejnych latach zamykał tabelę na miejscach: piątym, dziewiątym, siódmym i ponownie czwartym.

W 1991 roku z klubu MKS Korona Kielce wydzielono sekcję piłki ręcznej, która zyskała nową nazwę: Iskra Kielce. Lata 90. XX wieku to okres największych sukcesów klubu w historii. 1 maja 1993 roku Iskra zdobyła swoje pierwsze mistrzostwo, a rok później znów stanęła na podium, by w kolejnym sezonie po raz trzeci zdobyć złoto, pokonując drużynę z Płocka w piątym meczu finałowym (29:25).

W niedalekich latach osiągnęli również obronę mistrzostwa, a w sezonie 1998/1999 po raz drugi zostali mistrzami Polski. W 2000 roku klub zdobył Puchar Polski, by w następnym roku zmierzyć się z trzecią lokatą. Sezon 2001/2002, gdy zespół grał pod nazwą Kolporter, był gorszy od poprzednich, kończąc ligę na piąte miejsce.

Klub także odnosił sukcesy w europejskich rozgrywkach. W roku 1995 przegrał walkę o ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów, a dwa lata później poległ w dwumeczu z THW Kiel w Pucharze Federacji. W 1999 roku zespół po awansie do Ligi Mistrzów, stał się pierwszą polską drużyną uczestniczącą w tych prestiżowych rozgrywkach, kończąc udział na trzecim miejscu. W 2003 roku niewiele brakowało, by powtórzyli sukces, lecz zabrakło bramki do wyjścia z grupy.

W 2002 roku klub został przejęty przez Bertusa Servaasa, holenderskiego przedsiębiorcę, który mieszkał w Kielcach i był właścicielem VIVE Textile Recycling. Już rok później zespół jako Vive Kielce zdobył pierwszy dublet w historii klubu. Podczas rządów nowego właściciela wprowadzono zmiany w strukturze klubu oraz postawiono na młodzież i rozwój drużyny mającej ambicje na europejskich parkietach.

Już w 2008 roku drużyną kierował Bogdan Wenta, trener reprezentacji Polski, który zdobył z nią dwa medale: srebrny w 2007 oraz brązowy w 2009. Wenta szybko wrócił do sukcesów klubu zdobywając Puchar i Mistrzostwo Polski po raz drugi. W 2009 roku Vive Kielce podpisało umowę o sponsoring z Targami Kielce, zmieniając jednocześnie logo i nazwę na Vive Targi Kielce.

W sezonie 2009/2010 klub zdominował polskie rozgrywki, wygrywając zarówno ligę, jak i Puchar Polski, jako pierwszy w historii polskiego szczypiorniaka. Po sześciu latach przerwy, zespół powrócił do rozgrywek Ligi Mistrzów, trafiając do grupy z takimi drużynami jak MKB Veszprém KC i Rhein-Neckar Löwen. Powrót do Ligi Mistrzów to mecz rozegrany w Hali Legionów z RK Gorenje Velenje, gdzie Vive wygrało 23:21. Wówczas drużyna zakończyła grupę na trzecim miejscu, a w 1/8 finału zagrała z HSV Hamburg, gdzie mimo przegrania u siebie, udało się wygrać w rewanżu.

Zbudowany na solidnych podstawach budżet wynoszący 10 milionów złotych pomógł klubowi przyciągać talenty do drużyny. Zaledwie po trzech dniach po przegranym finale w 2011 roku, zespół postanowił szukać nowych graczy, a z zawodników musiały się rozstać niektóre nazwiska: Rafał Gliński, Witalij Nat, Paweł Podsiadło, Daniel Żółtak i inni. Na ich miejsce pozyskano Islandczyka Þórira Ólafssona.

Do sezonu 2011/2012 klub przystąpił z 16 zawodnikami, a w składzie znalazły się znane postacie takie jak Denis Buntić oraz Grzegorz Tkaczyk, Sławomir Szmal i Bartłomiej Tomczak.

3 i 4 września 2011 odbył się turniej o Dziką Kartę Velux EHF Champions League w Hali Legionów, gdzie kielczanie wygrali z Cuatro Rayas Valladolid, by następnie również pokonać Rhein-Neckar Löwen w finale.

8 stycznia 2014, Bogdan Wenta został zastąpiony przez Tałanta Dujszebajewa na stanowisku trenera. W 2014 roku klub otrzymał Odznakę Honorową Województwa Świętokrzyskiego, a we wrześniu tego samego roku zmienił nazwę na Vive Tauron Kielce. W maju 2016 roku, zdobywszy EHF Ligę Mistrzów, zespół stał się pierwszym polskim przedstawicielem w Klubowych Mistrzostwach Świata IHF Super Globe.

3 czerwca 2018 roku, drużyna po wygranej z Orlen Wisłą Płock zrównała się liczbą tytułów z Śląskiem Wrocław. 25 maja 2019 roku, po kolejnym zwycięstwie nad Orlen Wisłą Płock, zespół stał się samodzielnym liderem Mistrzostw Polski w piłce ręcznej mężczyzn. W wyniku pandemii koronawirusa, 23 marca 2020 r. przedwcześnie zakończono rozgrywki, na mocy zawartych dotąd spotkań Vive zdobyło siedemnasty tytuł Mistrza Polski.

Sekcja żeńska

Klub sportowy w swojej historii miał również sekcję żeńską piłki ręcznej, która powstała w 1968 roku. Głównie składała się ona z zawodniczek Żaka Kielce, a ich trenerem był Marian Grzesik. W latach 1968-1973 zawodniczki występowały w II lidze, w 1971 roku udało im się zdobyć pierwsze miejsce w rozgrywkach, lecz nie udało się wywalczyć awansu do wyższej ligi. W 1973 roku sekcja została przejęta przez Koronę Kielce, a występowała tam jedynie przez sezon 1973/1974, po którym drużyna przeszła do Budowlanych Kielce.

Nowa sekcja żeńska powstała przed sezonem 2004/2005, kiedy klub przejął zespół kobiet od zespołu Łysogór Kielce. Klub Vive Targi w sezonie 2005/2006 awansował do ekstraklasy kobiet, jednakże z powodu przebudowy zespołu mężczyzn, wymagającej znacznych nakładów finansowych, drużyna żeńska została wycofana z rozgrywek i połączyła się z sekcją kobiecą KSS Kielce w lipcu 2006 roku.

Sukcesy

Krajowe

Vive Kielce, znany z wybitnych osiągnięć, zdobył znaczące sukcesy na krajowej scenie sportowej. Wśród najważniejszych tytułów można wymienić:

• Mistrzostwo Polski: 20-krotni mistrzowie, z tytułami w latach 1993, 1994, 1996, 1998, 1999, 2003, 2009, 2010, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022 oraz 2023,
• 2 miejsce (4-krotnie): 1995, 2004, 2011, 2024,
• 3 miejsce (6-krotnie): 1980, 1997, 2001, 2005, 2007, 2008.

Oprócz tytułów mistrza, klub ma również na swoim koncie 17 Pucharów Polski, zdobytych w latach 1985, 2000, 2003, 2004, 2006, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019 oraz 2021. W wartościach uzupełniających, klub był finalistą tego pucharu 11 razy: 1992, 1995, 1996, 1997, 2001, 2002, 2007, 2008, 2022, 2023 i 2024.

W kontekście Superpucharu Polski, zespół wystąpił raz jako finalista w 2024 roku, co wzbogaca jego portfolio sukcesów.

Dążąc do rozwoju młodych talentów, Vive Kielce osiągnęło również znakomite rezultaty w Mistrzostwach Polski Juniorów: 2 tytuły mistrza w latach 2001 oraz 2004, 2 miejsca drugie w 2010 i 2011 oraz jedno trzecie miejsce w 2014. W Mistrzostwach Polski Juniorów Młodszych, zdobyli sukcesy w podobny sposób: 2 razy mistrzostwo w latach 2011 i 2016, miejsce drugie w 2019 oraz 3 medale w 2014, 2015 oraz 2018 roku.

Międzynarodowe

Na arenie międzynarodowej, klub również zdołał zaistnieć, zdobywając tytuł w Lidze Mistrzów, który przypada na rok 2016. Swoje umiejętności potwierdzili także w kolejnych edycjach, zajmując 2 miejsce w 2022 oraz 2023, a także 4 miejsce w latach 2013 i 2015.

W zakresie Faza pucharowa tej prestiżowej ligi, zespół brał udział 6-krotnie: w 2010, 2012, 2014, 2017, 2018 i 2024. Uczestniczyli także w Finałach Czterech, osiągając ten status 6 razy: w latach 2013, 2015, 2016, 2019, 2022 oraz 2023.

W rozgrywkach IHF Super Globe, Vive Kielce pojawił się dwukrotnie: w 2016 oraz 2022. Poza tym, klub ma na koncie ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów z 1996 roku oraz dwa występy w ćwierćfinałach Pucharu EHF w latach 1998 oraz 2006.

Bilans występów

W tej sekcji przedstawiamy szczegółowy bilans oraz osiągnięcia zespołu Vive Kielce w rozgrywkach sportowych na przestrzeni lat. Spis zawiera wyniki z różnych sezonów zarówno w krajowych, jak i międzynarodowych turniejach.

Sezon	Rozgrywki ligowe		Puchar Polski	Europejskie Puchary
	Poziom	Miejsce		Liga Mistrzów	Puchar EHF	Puchar Zdobywców Pucharów	Challenge Cup
1965/1966	IV liga	nz	nz	—	—	—	—
1966/1967
1967/1968
1968/1969
1969/1970
1970/1971	III liga	1
1971/1972	II liga	3
1972/1973		5
1973/1974		2
1974/1975		1
1975/1976	Ekstraklasa	10
1976/1977	II liga	2
1977/1978		1
1978/1979	Ekstraklasa	8
1979/1980		_
1980/1981		7
1981/1982		8
1982/1983		9
1983/1984	II liga	1
1984/1985	Ekstraklasa	4	_
1985/1986		5	nz
1986/1987		9
1987/1988		7
1988/1989		8
1989/1990		4
1990/1991		4			1R
1991/1992		12			—
1992/1993		_
1993/1994		_		2R
1994/1995		_	Finalista	2R
1995/1996		_	Finalista	—		1/4
1996/1997		_	Finalista	1R		—
1997/1998		_	nz	—	1/4
1998/1999		_	nz	1/32	—
1999/2000		4	_	FG
2000/2001		_	Finalista	—		2R
2001/2002		5	Finalista			2R
2002/2003		_	_			—	2R
2003/2004		_	_	FG		3R	—
2004/2005		_	nz	—	1R	—
2005/2006		4	_		1/4
2006/2007		_	Finalista		—	1R
2007/2008		_	Finalista			1/8
2008/2009		_	_			2R
2009/2010		_	_	1/8		—
2010/2011	Superliga	_	_	FG
2011/2012		_	_	1/8
2012/2013		_	_	_
2013/2014		_	_	1/8
2014/2015		_	_	_
2015/2016		_	_	_
2016/2017		_	_	1/8
2017/2018		_	_	1/4
2018/2019		_	_	4
2019/2020		_	—	1/8
2020/2021		_	_	1/8
2021/2022		_	Finalista	_
2022/2023		_	Finalista	_
2023/2024		_	Finalista	1/4

Europejskie puchary

W dotychczasowej historii występów w europejskich pucharach, drużyna Vive miała zaszczyt brać udział w dziewięciu edycjach Ligi Mistrzów, oraz siedmiu edycjach Pucharu Zdobywców Pucharów. Ponadto zagrała w czterech edycjach Pucharu EHF oraz jednej edycji Pucharu Challenge. Łącznie zespół rozegrał 114 meczów, z których 58 zakończyło się triumfem, 8 meczów zremisowano, a 48 zakończyło się porażką.

Do sezonu 2012/13 największe osiągnięcia drużyny obejmowały dotarcie do 1/8 EHF w sezonie 2009/2010, 1/4 Pucharu Zdobywców Pucharów w 1995/1996 oraz 1/4 Pucharu EHF zarówno w sezonach 1997/1998, jak i 2005/2006. Sezon 2012/13 był przełomowy dla drużyny Vive Targi Kielce, która jako druga w historii, po hiszpańskim Ciudad Real, zakwalifikowała się do 1/8 rozgrywek z kompletem zwycięstw.

W krótkim czasie kielczanie osiągnęli kolejny niesamowity sukces, stając się pierwszą polską drużyną piłkarzy ręcznych, która awansowała do Final Four EHF Ligi Mistrzów 2012/2013. W dniu 1 czerwca 2013 roku, w półfinale Ligi Mistrzów drużyna została pokonana przez zespół FC Barcelona, przegrywając 23:28. Jednakże, już 2 czerwca, Vive Targi Kielce zwyciężyło nad THW Kiel w dramatycznych okolicznościach 31:30, co umożliwiło im zająć trzecie miejsce, co stało się pierwszym takim osiągnięciem dla polskich drużyn w XXI wieku.

Podobny wyczyn zespół powtórzył w sezonie 2014/15, drugi raz awansując do 1/8 EHF Ligi Mistrzów 2014/2015 z kolejnym kompletem zwycięstw. 30 maja 2015 roku w półfinale Final Four drużyna ponownie trafiła na FC Barcelona, przegrywając 28:33. Następnego dnia, 31 maja 2015, kielczanie, w meczu o trzecie miejsce, ponownie pokonali faworyzowaną ekipę THW Kiel 28:26. Choć zawodnicy Vive Tauron nie zostali wybrani do Drużyny Gwiazd, ich trener Tałant Dujszebajew został uhonorowany tytułem najlepszego trenera.

W sezonie 2015/2016, drużyna Vive zdobyła historyczne trofeum Ligi Mistrzów. W sezonie 2018/2019 zespół po raz czwarty awansował do Final Four Ligi Mistrzów, po emocjonującej rywalizacji w ćwierćfinale z Paris SG Handball, zakończonej wynikiem 60:59, gdzie pierwsze spotkanie zostało wygrane różnicą 10 bramek – 34:24.

Dalsze sukcesy miały miejsce w sezonie 2021/2022, kiedy to drużyna z Kielc awansowała do Final Four po raz piąty, ostatecznie zdobywając drugie miejsce po emocjonujących rzutach karnych, w których ulegli drużynie Barcelony. W sezonie 2022/2023 Barlinek Industria Kielce ponownie awansowała do Final Four, tym razem docierając do finału, gdzie przegrała z zespołem SC Magdeburg w wyniku 29:30 po dogrywce.

Osobny artykuł: Vive Kielce w europejskich pucharach.

Hala

W okresie pomiędzy 1986 a 2006 rokiem zespół rozgrywał swoje mecze w hali sportowej zlokalizowanej przy ulicy Krakowskiej 72, która mogła pomieścić około 1600 widzów. 25 sierpnia 2006 roku nastąpiło otwarcie nowoczesnej, wielofunkcyjnej hali sportowej, która dysponuje 3030 stałymi miejscami siedzącymi. Nowa arena, znana jako Halę Legionów, mieści się przy ulicy Leszka Drogosza 2 i stała się głównym miejscem rozgrywek Vive Targi Kielce.

Co więcej, istnieje możliwość zwiększenia pojemności obiektu poprzez dostawienie dodatkowych trybun i krzeseł wokół parkietu. Dzięki tym zmianom, widownia może pomieścić nawet 4200 osób.

Więcej informacji można znaleźć w osobnym artykule na temat Hali Legionów.

Trenerzy

W kontekście drużyny Vive Kielce nie można pominąć znaczenia, jakie mają trenerzy w kształtowaniu jej sukcesów. Historia klubu obfituje w różnorodnych szkoleniowców, którzy przyczynili się do zdobycia licznych tytułów oraz do rozwoju zespołu.

W artykule przedstawiamy szczegółowy przegląd trenerów, którzy przez lata pełnili tę funkcję w klubie. Poniżej znajduje się tabela ilustrująca chronologiczne zestawienie trenerów od samego początku istnienia zespołu.

Trybuna trenerów Iskry/Korony/Vive
Rok rozpoczęcia	Rok zakończenia	Imię i nazwisko trenera
1966	1966	Ryszard Marcickiewicz
1966	1971	Stefan Czekała
1971	1981	Edward Strząbała
1981	1982	Roman Trzmiel
1982	1983	Marek Smolarczyk
1983	1985	Edward Strząbała
1985	1987	Roman Trzmiel
1987	1987	Zdzisław Wieczorek
1987	1988	Wojciech Dębski
1988	1989	Zygmunt Dobrzyński
1989	1989	Wojciech Dębski
1989	1995	Edward Strząbała
1995	1998	Giennadij Kamielin
1999	1999	Włodzimierz Harbuz
1999	2001	Giennadij Kamielin
2001	23.09.2002	Marek Smolarczyk
23.09.2002	30.06.2003	Alaksandr Malinouski
01.07.2003	20.04.2004	Daniel Waszkiewicz
20.04.2004	19.04.2005	Alaksandr Malinouski
19.04.2005	25.06.2005	Edward Strząbała
25.06.2005	05.03.2007	Zbigniew Tłuczyński
05.03.2007	14.11.2007	Aleksandr Litowski
14.11.2007	20.06.2008	Alaksandr Malinouski
20.06.2008	08.01.2014	Bogdan Wenta
08.01.2014	obecnie	Tałant Dujszebajew

Drużyna

Kadra w sezonie 2024/2025

Drużyna Vive Kielce na sezon 2024/2025 zyskała nowe twarze, które mają wzmocnić skład i przynieść sukcesy w nadchodzących rozgrywkach. Wśród przybyłych zawodników znaleźli się:

• Bekir Čordalija (RK Vogošća),
• Jorge Maqueda (HBC Nantes),
• Théo Monar (HBC Nantes),
• Łukasz Rogulski (AEK Ateny).

Zespół również pożegnał kilku kluczowych graczy:

• Branko Vujović (CS Dinamo București),
• Haukur Trasttarson (CS Dinamo București),
• Nicolas Tournat (HBC Nantes),
• Andreas Wolff (THW Kiel),
• Yusuf Faruk (Limoges Handball) – wypożyczenie,
• Paweł Paczkowski (Toyota Auto Body Brave Kings).

Transfery

Transfery w sezonie 2024/2025

W kontekście transferów na sezon 2025/2026, zespół planuje dalsze zmiany. Przybędą:

• Piotr Jędraszczyk (Gwardia Opole),
• Yusuf Faruk (Limoges Handball) – powrót z wypożyczenia,
• Stefan Dodić(inne języki) (Rhein Necar-Lowen) – powrót z wypożyczenia.

Niektórzy zawodnicy jednak opuszczą drużynę:

• Igor Karacić (?).

Sztab szkoleniowy

Rola	Imię i nazwisko
Główny trener	Tałant Dujszebajew
Asystent trenera	Krzysztof Lijewski
Trener bramkarzy	Tomasz Błaszkiewicz
Trener przygotowania fizycznego	Krzysztof Paluch
Kierownik zespołu	Artur Łata
Trener rehabilitacji	Tomasz Mgłosiek
Trener rehabilitacji	Bartosz Zagniński
Źródło: Sztab szkoleniowy, kielcehandball.pl. [dostęp 2021-11-23].

---

Oceń: Vive Kielce

---